De overdracht van het voorzitterschap van Volley West-Vlaanderen is op de Algemene Vergadering van 11 juli 2022 optimaal verlopen. Peter Van Speybroeck werd in C.C. Jonkhove in Aartrijke, deelgemeente van Zedelgem, door 58 aanwezige clubs unaniem verkozen als opvolger van de onvolprezen Johan Van Riet. Hij is de klepper die naast het provinciaal voorzitterschap ook het beleid en de strategie bepaalde van het Belgische beachvolleycircuit. Niemand moet bang reageren op de wending in de carrière van Van Riet. De noeste werker, bijgestaan door zijn echtgenote Greet, verdwijnt niet uit het volleybal. Neen, Johan Van Riet is een blijver. Hij was 23 jaar actief in het bestuur van de BLVV (de Bovenlokale Volleybalvereniging West-Vlaanderen), waar hij 12 jaar fungeerde als voorzitter.
Van Riet heeft voor een switch gekozen. Hij wordt financieel beheerder bij Volley Vlaanderen in opvolging van Luc Declerq, de frontman van Sini Beach Sint-Niklaas. Johan is bereid de nieuw te verkiezen voorzitter van de nationale beachcommissie en organisator van de jaarlijkse beachtour heel goed te begeleiden. Ondertussen heeft de nieuwe energieke topman Peter Van Speybroeck na zes jaar in de functie als ondervoorzitter zijn plannen voorgelegd om het West-Vlaamse volley naar een hoger niveau te tillen.
Wie is Peter Van Speybroeck (57)? Een portret van een gedreven persoonlijkheid. Een man met kennis van zaken vanuit zijn ruime ervaring.
Peter Van Speybroeck komt van origine uit het mooie Knokke-Heist aan de kust. Hij bracht zijn jeugdjaren door in Zedelgem, waar zijn vader werkte bij de industriële gigant Claeys, producent van werktuigen voor de landbouw. Bij VC Packo Zedelgem zette Peter zijn eerste stappen in het volleybal. Na zijn huwelijk woonde hij een tijd in Oostende, voor hij zich settelde in Gistel, waar de plaatselijke volleybalclub fusioneerde met Oudenburg tot VCGO.
De club draait momenteel mee in de lagere echelons, maar is ‘still alive and kicking’. Meest bekende spelers ooit bij VC Gistel waren Erwin Marres (nu scouter bij VC Lindemans Aalst) en de getalenteerde middenman Wouter Verhelst, die carrière maakte in Torhout, bij het grote Knack Roeselare en ook over de grenzen bij het Franse Halluin, club van de legendarische libero Julien Lemay.
Naast het volley is Peter Van Speybroeck verknocht aan grote reizen over de wereldzeeën en verzot op zijn fietsvehikel, hij pedaleert tot 5000 km per jaar. Beroeps is hij relatiebeheerder bij aardappelgroothandel Vervaeke in Pittem. Een bedrijf dat een omzet van 110 miljoen euro draait. Peter is verantwoordelijk voor de relaties met leveranciers, afnemers en allerlei aspecten van in- en verkoop. Een boeiende job.
Peter, jij combineerde een korte spelersloopbaan met een zeer lange carrière als scheidsrechter. Je stootte door naar de top.
Peter van Speybroeck: “Ja, ik heb actief zelf gespeeld tot mijn twintigste levensjaar. Twee jaar eerder was ik in de arbitrage gestapt. Ik heb 36 jaar lang wedstrijden gefloten. Ik heb 120 matchen in de Liga A mannen en vrouwen op mijn naam. Met drie play-offs finales bij de vrouwen. Ik deed de aanduidingen in de nationale arbitrage en ik was een aanspreekpunt in verband met de carrièreplanning van onze Vlaamse scheidsrechters. Een interessante functie. Michel Dehut was mijn tegenhanger voor de Franstalige referees.”
Wat dreef je om te kandideren voor het West-Vlaamse voorzitterschap?
“Ik had zes jaar achter de kiezen als ondervoorzitter. Zo voelde ik me voldoende klaar, met genoeg kennis van zaken, om de fakkel van goede vriend Johan Van Riet over te nemen. Met hem heb ik intensief samengewerkt. Het klikte wonderwel tussen mij en de Aartrijkenaar. Johan is een door de wol geverfde diplomaat. Hij belandt nu als financieel bestuurder in een positie waarin hij zeker veel impact kan hebben op het reilen en zeilen van Volley Vlaanderen.
Hij zal een nieuwe visie willen ontwikkelen. Hij is een meester in het aanreiken van oplossingen. Zoals ik hem ken, zal hij alles tot in de puntjes in kaart brengen en innovaties voorstellen. ‘Times are changing’: alle sportfederaties moeten inspelen op nieuwe trends. In het verslag van de vergadering van de Raad van Bestuur van Volley Vlaanderen in mei opperde voorzitter Jean-Paul De Buysscher het idee om na te denken over de structuur en de werking van Volley Vlaanderen. De Buysscher heeft de noodzaak van modernisering en herstructurering goed aangevoeld. Zijn voorstel vond bijval bij de Raad van Bestuur. Hij mag voor de delicate materie een externe adviseur inschakelen.”
We hebben in dat verband vernomen dat op 10 september in het EVC in Vilvoorde een specifieke meeting wordt belegd tussen Volley Vlaanderen en alle, jawel alle Vlaamse provincies?
“Klopt. Ik steun het initiatief. Op tijd en stond kan een groot overleg nooit kwaad. Zo’n globale brainstorming zou vaker moeten gebeuren om alle zaken af te toetsen. Ook om de afstand tussen Volley Vlaanderen en de provincies te verkleinen en de wisselwerking te verbeteren. Met als doel de wederzijdse kopzorgen door te praten en te optimaliseren. Dat kan alleen maar een positieve uitstraling hebben.
Alle provinciale bestuursleden zijn uitgenodigd. Heel nuttig vind ik dat. Om iets te veranderen, moet je eerst in debat durven gaan. Goed naar elkaar luisteren, is een kunst. Hopelijk wordt 10 september een memorabele dag en kan VV-voorzitter Jean-Paul De Buysscher ideeën opsteken, omdat ik vermoed dat allerlei voorstellen de revue zullen passeren. Hij kan er de beste ideeën uitpikken. Met één doel: ik vind het essentieel, dat alle partijen van dat grote overleg, noem het de ‘Staten-Generaal’, een stuk beter worden.”
Even terug naar jouw provincie West-Vlaanderen. Voor welke uitdagingen staat uw bestuursploeg?
“Dat zijn er veel. Plannen hebben we genoeg hoor. Helemaal vooraan, specifiek voor West-Vlaanderen, is onze aanwezigheid op de ‘social media’ een issue. Ik denk in eerste instantie aan onze website. Die vraagt om een moderne look. Het moet allemaal ‘hip’ worden. Zo spreek je jongeren aan. Rik Bekaert, onze man in de commissie ‘promotie en media’, wil het voortouw nemen. Ik zal zelf ook adviezen krijgen van mijn zoon Wouter en zijn vrouw, omdat ze allebei in de IT-sector hun boterham verdienen. Altijd mooi meegenomen.”
Je vraagt ook aandacht voor de begroting.
“Inderdaad, dat is een zorgenkind in post-coronatijd. Goed koken, kost geld en middelen. We hebben tijdens de pandemie veel kosten voor de clubs gehalveerd. Gevolg: ons totaalbudget is gedaald tot 85.000 euro. Dat bedrag moet opgekrikt worden om initiatieven in de steigers te zetten.”
Je wil je ook buigen over de arbitrage. Heel dringend.
“Ja, de arbitrage is een aandachtspunt. Een zevental jaar geleden telden we liefst 145 refs. Erevoorzitter Godfried Deloddere, de ‘founding father’ van beachvolley in ons land, en wijlen Willy Scherrens hadden keihard gewerkt om dat aantal te bereiken. Fantastisch gedaan in moeilijke omstandigheden.
Nu hebben we nog amper 75 referees. Mede door corona, door de vergrijzing en door afmeldingen om diverse redenen. Ik denk dan aan problemen rond vrijwilligerswerk, de veel te lage vergoedingen om uren van huis te zijn. En ja, het pure idealisme is de wereld uit. Het is precies iets van vroegere tijden. Toch moeten we ideeën ontwikkelen over een nieuwe instroom van jongere mensen.
Tja, je moet ook kunnen en willen bouwen aan een loopbaan als referee. Dat is niet voor iedereen weggelegd. Succes bereiken, vergt veel geduld. Misschien hebben jonge mensen dat geduld tegenwoordig ietsje minder. Ik was 36 jaar lang scheidsrechter. Pas na 24 jaar kwam ik in aanmerking voor de Liga. Ik herinner me heel goed dat ik mijn maidenmatch in de Liga floot samen met Wim Cambré.”
Je droomt ook van een hoger aantal leden. Je wil in West-Vlaanderen de kaap van 10.000 leden overschrijden. Dat zit er mits een kleine tussenspurt zeker aan te komen.
“Ja, eenvoudig is het niet. Ledenwerving is niet de gemakkelijkste zaak van de wereld. Er is ontieglijk veel concurrentie in het sportaanbod. Maar ik zie mogelijkheden. Ten eerste via recreatief volleybal, dat ik zelf twintig jaar heb gespeeld en dat we uitgebreider willen aanbieden. Ik ken veel spelers in die sector, dat kan een stimulans zijn. Op dat vlak hebben we al enkele grote clusters in Brugge (BRV), Oostende en Ieper. Daar zit veel potentieel.
Maar het grote fixeerpunt qua ledenaantal is méér inzet op jeugdwerking. Met acties in scholen, initiaties als ‘Start to Volley’, de prachtige ‘Vriendjesdagen’, een idee van Oostendenaar Filip Rossel en nu uitgerold over heel Vlaanderen. Zo mogen aangesloten jongeren hun vrienden en vriendinnen gratis meebrengen voor proeftrainingen. Eventueel ook ‘pleintjeswerking’, zoals dat gebeurt in basketbal, is promotie voor jeugd. Misschien kan Volley Vlaanderen nog meer ideeën en ondersteuning aanbrengen.”
Nieuwe leden zijn ook te vinden in het ‘booming’ beachvolleybal.
“O ja, het beachvolley neemt een gigantische vlucht. De bedrijvigheid schiet als een raket de hoogte in. Jeugdtrainingen in beachvolleybal worden schering en inslag. Goed voor het ledenpotentieel. Al is het een zomersport. Volley Torhout is op dat vlak een vooruitstrevende pionier. We hebben nog andere voortrekkers in Kortrijk, Middelkerke en Knokke-Heist.
Onlangs heeft Packo Zedelgem twee terreinen aangelegd. Het moeilijkste is om stads- en gemeentebesturen ervan te overtuigen te investeren in nieuwe accommodaties. Op dat niveau moeten we meer impulsen geven aan de gemeentelijke en stedelijke politici. We moeten hen meetrekken in het beachverhaal. Ook in deze materie steek ik een hand uit naar Volley Vlaanderen met de vraag hoe ze ons nog meer kunnen ondersteunen met hun expertise. Volley Vlaanderen kan zijn werknemers zoals G-sport- en jeugd- en beachverantwoordelijken uitsturen. Die werknemers kunnen heel veel parate kennis doorgeven aan het grote pakket van vrijwilligers in de provincies. De groei van het beachvolley is onmiskenbaar en is duidelijk zichbaar. Die tendens valt niet te negeren. Het zou bijzonder jammer zijn, mocht er niet op ingepikt worden.”
Ook G-Sport wil je in jouw visie van ledenwerving opnemen.
“Heel zeker. Op dat vlak moeten we nog een heel lange weg afleggen. Iedereen kent zitvolleyclub Dames Waregem met zijn schitterende voorzitter Yves Chanterie. Maar meer G-Sport in de breedte staat in mijn provincie nog in de kinderschoenen. Werk aan de winkel dus. Eén van de problemen is mensen warm krijgen.
Onze Raad van Bestuur is nu al beperkt tot zes personen. Het is zeer lastig om kandidaten te vinden die zich voor vier jaar willen engageren. Mensen die verantwoordelijkheid willen dragen, zijn almaar dunner en dunner gezaaid. Zo ben ik zelf op zoek om meer expertise te vinden voor ons secretariaat. Dat houdt in: verslagen maken, agenda’s opstellen, uitnodigingen regelen enz… dus de uitbouw van een efficiënte administratieve werking. Het is een hele boterham. Eerst tracht ik de meest noodzakelijke bekommernissen in orde te krijgen. Zo hebben we onze statuten herwerkt, die door de Algemene Vergadering zijn goedgekeurd. Ik ben een tevreden man.”
West-Vlaanderen heeft inderdaad zijn statuten aangepast.
“Dat is prima gelukt. Met dank aan al mijn medewerkers. Er komt toch wel wat bij kijken, omdat diverse functies gewisseld zijn. Zo is ook de maatschappelijke zetel veranderd en dies meer. Het nieuwe ontwerp moest dan neergelegd worden bij Volley Vlaanderen en op de griffie. Dat is voor West-Vlaanderen ondertussen allemaal oké.
We leven in een wereld die in sneltempo verandert, ook de wetgeving evolueert bijna dagelijks. Misschien daarom dat velen aarzelen om zich kandidaat te stellen voor een functie. Over dat probleem moeten alle provincies mee nadenken. Als iedereen op zijn eilandje blijft zitten, beweegt er niets. Dan is er geen verspreiding van nieuwe ideeën mogelijk. We moeten alles inzetten op een intensieve samenwerking.”
Op 29 juli werd Peter Van Speybroek op het EVC in Vilvoorde officieel voorgesteld. Hij kreeg het vertrouwen en is bekrachtigd als nieuwe bestuurder bij Volley Vlaanderen. Hij is in West-Vlaanderen voorzitter van de commissie Statuten en Reglementen. Die post is automatisch gekoppeld aan het voorzitterschap. Hij was eerder al lid van de Algemene Vergadering van Volley Vlaanderen en Volley Belgium.
Tekst: Leo Peeters
