‘Rookie van het jaar’ Nikita De Paepe: “Ik draag mijn titel op aan de ganse ploeg”

VCO Oudegem geniet nog altijd met volle teugen na van een ‘wonderseizoen’. Noem het gerust een ‘boerenjaar’. De club pakte de Belgische beker tegen superfavoriet VDK Gent en werd daarvoor beloond op de VolleyProms. De gedreven Fien Callens werd uitgeroepen tot ‘vrouwencoach van het jaar’ en de 21-jarige hoofdaanvalster Nikita De Paepe (1m82) schoot de hoofdvogel af in de categorie ‘rookie van het jaar’.

Met liefst drieënvijftig punten voorsprong op Laura Meynckens (LVL Genk) en Nova Marring (Beveren). Nikita werd na laureate Marlies Janssens (VDK Gent) bovendien knap tweede in de verkiezing van ‘speelster van het jaar’. Ploegmaats Elise Van Sas en Nina Coolman finishten op de vierde en vijfde plaats.

Zo haalde de zus van Laszlo De Paepe, middenaanvaller bij BDO Haasrode Leuven, twee keer het erepodium en evenveel mooie boeketten. Nikita was meer dan verrast over wat haar op de Proms overkwam.

Nikita en broer Laszlo De Paepe

Kan je je even voorstellen aan onze lezers?

Nikita De Paepe: “Ik ben geboren en getogen in Lembergen, een deelgemeente van Merelbeke bij Gent. Ik studeer communicatiewetenschappen aan de UGent. Maar ik zit niet op kot. Ik doe de verplaatsing naar de les dagelijks met de auto. Ik heb heel sportieve ouders. Maar niemand in de familie speelde ooit volleybal. Mijn mama doet aan recreatief zwemmen en papa heeft een bruine gordel in de judosport. Ik heb één broer, Laszlo. Hij is vijf jaar ouder. Hij speelde bij Caruur Gent, bij Lindemans Aalst en momenteel bij Haasrode, waar hij zijn contract heeft verlengd. Inderdaad, hij heeft me geïnspireerd om te volleyballen. Ik heb een heel goeie verstandhouding met hem.”

Net als jouw broer zette jij jouw eerste stappen bij Gent?

“Klopt. Bij de Gentse jeugd – tot de leeftijd van twaalf jaar speelden we gemengd – was ik middenspeelster als grootste van de ploeg. Vanaf het derde middelbaar trok ik naar de volleybalschool in Vilvoorde. Ik heb er nog een half jaartje ‘midden’ gespeeld. Ik had er Robin De Bont, Fien Callens en Frauke Dirickx als trainers. In Vilvoorde veranderde mijn positie naar receptie-hoek en in mijn eerste jaar in de Liga switchte ik naar de opposite.”

Je koos in 2019 voor VCO Oudegem. Toch vermeldenswaard: na Gent werkte je een interim af bij Kieldrecht bij Gert Vande Broek.

“Ja, in mijn voorlaatste jaar in Vilvoorde kon ik als enige van mijn jaar aansluiten bij een project in Kieldrecht. Maar het was wat te veel. Ik heb al snel besloten terug te keren naar de ploeg van de Volleybalschool.”

Weer naar het heden: had je op de Proms rekening gehouden met twee hoogtepunten?

“Neen, helemaal niet. ‘Rookie’ worden, dat hoopte ik wel. Maar er zijn verscheidene uitstekende speelsters in ons land. Keuze te over.  En die tweede plaats na Marlies kwam totaal uit de lucht vallen.”

Heeft de dolle winst van de Belgische beker ermee te maken?

“Wil je mijn verklaring horen: als je het goed doet met de ploeg, dan sta je vanzelf meer in de kijker. Die beker won ik niet alleen. Die prijs eigenlijk ook niet. Ik heb veel, ja vrijwel alles, aan het team te danken. De bekerfinale gaf de doorslag. Ik denk dat iedereen van die finale intens heeft genoten. Dat wij dan triomferen tegen de verwachting in, dat blijft hangen in het collectieve geheugen. Ik ben zo trots op onze zege. We waren de underdog. Zo’n exploot voor een massa volk in het Sportpaleis en met de volle TV-covering doet extra deugd na die rotperiode van corona.

Die dag was ons geloof in eigen kunnen waanzinnig groot. Iedereen wilde die beker pakken. We hadden het volste vertrouwen dat het kon lukken. En zo is het ook gelopen. Bovendien hebben we de publieke snaar geraakt door onze mooie Europese prestaties tegen Santorini (Gri) en Jekaterinburg (Rus). We hebben ontzettend veel sympathie gekweekt in de media.”

Wat zijn jouw sterkste wapens? Bespeur je nog werkpunten. Individueel dan?

“Ik voel me fysiek heel sterk. Ik ben ook explosief. Zo kan ik de punten scoren die ik wil binnen knallen. Ik voel mij aanvallend als een vis in het water. De grootste rol van een opposite is aanvallen en blokkeren. Dat lukt heel goed. Alleen moet ik meer inzetten op een betere onderhandse controle. (lacht) Ook mijn optreden in defensie heeft nog een groeimarge.”

Oké, we nemen VCO Oudegem als team en als club onder de loep.

“We zijn een heuse ‘sfeerploeg’, we komen goed overeen, we zijn zeer aan elkaar gehecht. Dat zijn ‘tools’ om voldoende ‘drive’ te creëren en om zo topprestaties af te leveren. Speelsters als Nel Demeyer, Nina Coolman, kapitein Elise Van Sas en Bente Daniëls zijn onze grootste feestneuzen. Iedereen kent er trouwens wel wat van.

De Oudegemse voorzitster Gerdi De Kimpe is een familiemens, een echt schatje. Trainster Fien Callens geeft zich altijd voor de volle honderd procent. Ze kan haar ideeën heel goed enten op de speelsters. ‘Chapeau’, wat ze op drie jaar tijd heeft bereikt. Ze mag trots zijn. Met haar man Dries Koekelkoren aan haar zijde. Hij is een grote steun, hij bewaart altijd zijn ‘cool’. Met hun tweeën hebben ze Oudegem tot een krachtig team uitgebouwd.”

Is er veel verandering op til in het potentieel?

“Een beetje, niet erg veel. Ik blijf. Samen met Nel Demeyer, Nina Coolman, Justine D’Hondt, Elise Van Sas, Lena Versteynen, Sarah Kustermans, Justine Delanotte, Bente Daniëls en Dauke Vreys. Nieuwkomers zijn spelverdeelster Charlotte Coppin (VDK Gent), receptie-hoek Bente Deckers (Beveren), middenaanvalster Anke Waelkens (Saturnus Michelbeke) en spelverdeelster Annelore Engels (Volleybalschool) met een dubbel statuut.”

Er zijn weinig vertrekkers. Opvallend: Felice Vanassche stopt. Nochtans een meid met heel veel talent.

“Spijtig voor Felice. We zullen haar missen. Ze sukkelt al langer met haar knieën. Zo ging ze twijfelen en kiest ze voor rust. Of die break definitief is, weet ik niet. De toekomst zal uitwijzen of zij mogelijk een comeback zal maken. Voorts kiest spelverdeelster Lara Nagels voor het buitenland. Het is nog niet zeker. Ik hoor waaien dat er interesse zou zijn van een Griekse ploeg. Maar dat is afwachten. We verliezen de zusjes Kindt: Bieke trekt naar Rekkenshop Hermes Oostende en Femke verkast en kiest voor Oudenaarde.“

We hebben gemerkt dat je nog niet bent opgeroepen voor de Yellow Tigers?

“Ik heb natuurlijk al wel gespeeld voor de nationale jeugdploegen. Maar nog nooit bij de seniores. Ik heb er niet echt bij stilgestaan, maar ik sta ervoor open. Als het moment rijp is, zal ik zeker toehappen. Mijn studie afwerken, is mijn eerste en grootste doel. Daarom loop ik niet vooruit op mijn sportieve toekomst. Eerst afstuderen. Daarna is het buitenland een optie. Ik reis graag, ik ben een vrij sociaal wezen, dus denk ik dat ik me overal kan aanpassen.”

Tekst: Leo Peeters