De strijd voor het rechtstreekse behoud is gestreden voor Charleroi en ook Hermes Oostende, dat na een beslissende 3-0-thuiszege tegen Saturnus Michelbeke aan een vijftiende seizoen in de Liga dames mag beginnen. Michelbeke had de kustploeg eerst danig op stang gejaagd met een miraculeuze 3-0-winst tegen Hermes in eigen huis. De fel geplaagde Oost-Vlaamse ploeg raakte zo even weg van de laatste plaats in de play-downs. Die worden afgewerkt door Charleroi, Oostende en Michelbeke.
Maar het mooie liedje duurde niet lang voor Saturnus. In de midweek op woensdag 20 april keerde Oostende de rollen om. Zo dient Michelbeke voor het behoud barragematchen te spelen. Daar zit nu net de knoop: worden die barragematchen tegen de nummer twee van eerste nationale effectief georganiseerd? “We weten van niets”, laat Sonia Van Cauwenberghe vanuit Michelbeke optekenen. “Maar we blijven in ‘staat van paraatheid’, dus heel alert, omdat we absoluut het behoud willen bereiken.”
Sonia Van Cauwenberghe heeft haar handen vol met volleyclub Saturnus Michelbeke. Werkelijk niets is haar te veel. Ze is secretaris, schatbewaarder, ploegverantwoordelijke van Liga A en Promo 3. En nog veel meer. Een beetje de moeder van het team. Altijd present. Ze ondersteunt ook het jeugdproject ‘Saturnus Volley Moves’. De laatste jaren vaart de Michelbeekse boot echter in zeer zwaar weer. Een match winnen, was er nauwelijks nog bij. De prestatiecurve werd onderhevig aan een zware neerwaartse spiraal. En toch wil Sonia doorbijten. Ze is heel strijdvaardig.”
We keren met jou even terug naar het seizoen 2019-2020. Wat is er dan allemaal gebeurd?
Sonia Van Cauwenberghe: “Het is het beetje het begin van allerlei perikelen. In dat jaar is Lendelede gestopt en kon Tchalou zich redden (zonder barrages!), omdat Aubel niet wilde promoveren. Door corona werd de competitie trouwens volledig aan banden gelegd. Je kan niet spreken van een normaal seizoen.”
Jullie situatie verbeterde niet in de campagne 2020-2021.
“Dat is correct. Ons seizoen kwam zeer traag op gang. In januari 2021 hebben we de handdoek willen gooien. De definitief ‘stop’ dus met de eerste ploeg op het hoogste niveau. Waarom? Door de vergrijzing in het bestuur, het tekort aan jong bloed en enkele aflopende sponsorcontracten. Het ideale moment kwam eraan om ermee te kappen, omdat we nog met welgeteld drie mensen de vereniging moesten runnen. Je begrijpt dat zoiets volstrekt niet haalbaar is. We zagen het eventjes niet meer zitten. Nu is de situatie wel een beetje anders. We geven de moed niet op.”
Het bestuur heeft getwijfeld, ook omdat vanaf 2023-2024 nieuwe reglementen in voege treden om te mogen aantreden in de Liga A Voor jullie zijn al die eisen een ‘brug te ver’.
“We vonden en vinden ze een beetje onhaalbaar. Welke vrouwenploegen zijn daar rijp voor? Kijk, we varen in onze zaal AVERBO (clubeigendom) onder een autonome vlag, volledig in eigen beheer. Zonder enige steun van de gemeente Brakel. Die heeft er dan ook niets in te zeggen. Er wordt nu geëist dat er een zwevende vloer wordt gelegd, dat de lichtcapaciteit wordt verhoogd en dat de vrije zones worden uitgebreid. Dat is al een eerste probleem: in de breedte is er geen extra ruimte beschikbaar. Elders in Brakel is er ook geen plaats.
Om onze eigen hal, AVERBO dus, te kunnen aanpassen, zouden we leningen moeten aangaan. Dat is vlugger gezegd dan beslist. We hebben nog één seizoen om te brainstormen wat we zullen doen. Nu ja, Europees spelen zoals vijftien jaar geleden, dat zit er toch niet meer in. Stel dat het er ooit toch nog eens van komt – you never know – dan zouden we naar Aalst of Gent kunnen uitwijken. Onze eigen AVERBO is natuurlijk handig, met de garantie van inkomsten uit de kantine. Maar de keerzijde van eigendom is, dat er naast de baten ook veel kosten om de hoek loeren. Zo hebben we nieuwe douches gebouwd en allerlei renoverende opfrissingswerken uitgevoerd. We mogen financieel geen dwaze dingen doen. Natuurlijk zijn de nieuwe reglementen niet van toepassing in Liga B. Maar… het is niet onze bedoeling in die reeks te gaan spelen. Tijd brengt hopelijk raad, welke richting we zullen uitgaan.”
Die aangekondigde ‘stop’ is onder de mat geveegd. Jullie gaan door. Mede op hevig aandringen van stichter Herman De Croo, zijn zoon Alexander (eerste minister en ondervoorzitter van de club) en van Marijn ‘Balthazar Boma’ Devalck van FC De Kampioenen. Hij is de peter van de vereniging.
“De familie De Croo stelde uitdrukkelijk dat we zouden doorgaan. Tobias (14), de zoon van Alexander De Croo, speelt trouwens bij ons. En Marijn ‘Balthazar Boma’ Devalck is een graag geziene gast en publieksmagneet op onze Vips. Die Vips werden helaas door corona een hele tijd geschrapt. Door corona kon Marijn ook niet langer zomaar bij ons binnenstappen. Pech hé. We zien hem niet zo vaak op de club, omdat hij nu tijd moet investeren in een relance van zijn carrière. Maar de club kon gelukkig nieuwe sponsors vinden voor de kledij en de leasing van auto’s. Van stoppen is voorlopig geen sprake meer.”
Saturnus wordt verwezen naar de barrages. Hoe denk jij over de formule van de vreemde dalersronde? Men heeft doorheen het seizoen de formule voortdurend gewijzigd. Was dat nu dé ideale formule?
“Die hadden we liever anders gezien. Bij de mannen is er toch ook geen exit van een club gepland, waarom dan wel bij de vrouwen? Tchalou heeft zich zo al enkele seizoenen kunnen handhaven, omdat er geen daler was. Nu dus wel. Oké, de top vier speelt via kruisfinales voor de titel en de troosting. We waren laatste, zonder zege.
Men heeft ons losgehaakt van de ploegen, die mochten spelen voor plaatsen 5 en 6 en voor plaatsen 7 en 8. Ik had het liever begrepen op twee groepen: 1-4 en 5 tot 9. Maar als negende vielen wij nu uit de boot en hadden we een volle maand (!!!) geen enkele wedstrijd. Dat vind ik ‘topsportgewijs’ niet ernstig. Pas weken later moesten we in de ‘dalersronde/play-downs’ dan knokken tegen Charleroi en Hermes Oostende. Dat waren de verliezers tegen Interfreight Brabo Antwerp en Tchalou voor de ereplaatsen. Ook al te gek is het volgende: er werd niet gestart met een blanco rangschikking. Charleroi kreeg een voorgift van vier punten, Oostende ving twee punten en wij moesten vanaf nul starten. Vanaf nul: dat is een team alle kansen ontnemen.
De late 3-0-zege tegen Oostende verlaagde even de druk en bood een lichtpuntje. Die avond was ik door het dolle heen. Het was onze allereerste zege van het seizoen. Ik had de ploeg nog nooit zo sterk weten spelen. Met massaal veel zelfvertrouwen (lacht) Ik dacht: waarom toch hebben jullie zo lang gewacht om een topprestatie uit de mouw te schudden. Maar op 20 april werd de hoop op het rechtstreekse behoud in de grond geboord.”
Het worden normaal dus twee barragematchen op 30 april en 1 mei…?
“Als het zo ver komt…. Op dit ogenblik weten wij van niets. Hoewel we al vaker hebben gevraagd of de tweede gerangschikte in eerste nationale officieel de barrages wenst te spelen? Daarover hebben we geen duidelijkheid. Men wil in de Liga A van 9 naar 10 ploegen, eentje meer dus.
Mochten er geen barragewedstrijden komen, dan zitten we ‘safe’. (lacht) Zou ik perfect vinden, want ik heb twee communiefeesten in de familie. Het kan niet dat het barrageticket dan naar nummer drie Hollebeekhoeve Noorderkempen zou worden doorgeschoven. Neen, dat kan nooit.
Er zat op de laatste speeldag echter nog een addertje onder het gras: Leuven verloor voor de tweede week op rij met 3-0 nadat het de ganse competitie gedomineerd had. Fixit won van Gent B en omdat zij één wedstrijd meer won dan Leuven, zijn de Kalmthoutenaren kampioen en moet Leuven barragewedstrijden spelen tegen Michelbeke. Vaarwel communiefeesten! Tenzij er de komende dagen nog een ‘deus ex machina’ weer alles door mekaar gooit…”
Een kort intermezzo ter memorie
Volley Saturnus Michelbeke werd in 1967 opgericht door minister van staat Herman De Croo. Hij is een graag geziene gast in de club. De vrouwenploeg ging in 1973 van start onder de naam Richa Michelbeke – Richa is een bedrijf in leder- en motorkleding – en viert in 2023 het vijftigjarig bestaan. Saturnus bereikte eredivisie in 2004 en bleef er, op één seizoen na, tot vandaag. Toen Richa stopte als sponsor in 2018 werd de club genoemd naar de originele naam Saturnus. Hoogtepunten waren de verloren bekerfinales tegen Asterix Kieldrecht in 2014 en tegen Hermes Oostende in 2019.
Jullie hebben de vaste wil met VC Saturnus door te zetten?
Sonia Van Cauwenberghe: “Ja. We hebben in het bestuur versterking gevonden. Al moeten we nog uitklaren hoe we het aanpakken. Want onze voorzitter Karel Van den Berge ziet ‘tram 7’ naderen. We zijn ook geen ‘clubje’ meer, maar een heuse KMO met een eigen gebouw, met fiscale verplichtingen, met een boekhouding enz… Die aspecten kunnen wij niet aan losse mensen toevertrouwen.”
Het staat vast dat headcoach Audry Frankart na vier seizoenen andere oorden opzoekt.”
“Ja, geen kwaad woord over hem. Hij deed en doet wat hij kan. Tot de laatste seconde. Frankart wordt opgegevolgd door Sebastien Bougeatre, een man uit Menen die in Zelzate woont. Hij is niet zo bekend in ons land. Maar hij deed ervaring op in Zweden, Engeland en Finland. In onze gesprekken liet hij een goede indruk na. Zo willen we hem de kans gunnen.”
De trainer is al bezig met de uitbouw van de nieuwe ploeg.
“Ja, libero Lisa Neyt, opposite Jitse Verbinnen, receptie-hoek Sofie Goossens en middenaanvalster Patrycia Lichodzijewska (zal bevallen in september) hebben toegezegd. Het is ook een heikel probleem dat we vice versa weinig toezeggingen kunnen doen, omdat we mathematisch niet weten in welke reeks we kunnen aantreden.
In de ‘coronajaren’ had men beter geopteerd voor ‘geen daler’. Dan wist je zoiets vooraf. Corona heeft ons zo al een smak geld gekost, omdat de cafetaria dicht moest. En we moeten voortaan de blessureduivel buiten houden. Op dit moment kunnen we te weinig actie ondernemen om speelsters aan ons te binden of te halen, omdat het hun evidente vraag is: blijven jullie in Liga A?”
Je hebt nog een andere belangrijke tip voor het bestuur van de vrouwenliga en of Volley Belgium.
“Jazeker. Het zou heel nuttig zijn om een roadbook “The way to Liga A” uit te werken en jaarlijks te bezorgen aan de ploegen in eerste nationale. De meeste teams in die reeks hebben totaal, maar dan ook totaal geen besef van de kost die de stap naar Liga A met zich meebrengt. Het kostenplaatje gaat met een paar tientallen duizenden euro de hoogte in. Op dat punt is de lacune aan gepaste informatie zeer groot. Een gewaarschuwd man is er twee waard.”
Tekst: Leo Peeters
Foto: Saturnus Michelbeke, Bart Vandenbroucke
