Ze is 34 jaar en ze draait al bijna twintig jaar mee aan de top van het Belgische en ook wel een tijdje de Europese top, maar nog altijd staat er geen ploegtitel op haar palmares. En dat wordt tijd, vindt Els Vandesteene, die deze week besliste om er nog een jaartje VDK Gent aan toe te voegen. “Ik voel me immers goed in een toffe groep. Maar eerst dus nog twee zondagen na mekaar winnen van LVL Genk met het thuisvoordeel als bijkomend wapen,” weet de toekomstige kleuterjuf.
Want ook dat diploma moet er eindelijk eens van komen. Nog een kwestie om een aantal stages goed af te werken tussen een pak trainingen door, maar dat zijn zorgen voor het volgende seizoen. Els Vandesteene mag intussen – meestal als receptie-hoekspeelster – op volleygebied terugblikken op een mooie, internationale carrière.
“Ik speelde inderdaad van 2003 tot 2012 al bij VDK Gent, waarmee ik in het seizoen 2008/09 de Belgische beker won. Dan trok ik een jaartje naar Aurubis Hamburg, dat toen geleid werd door coach Jempi Staelens, de vader van de Nederlandse ex-internationals Kim en Chaïne. Nadien volgden vijf jaren Nantes, tot coach Stijn Morand me kwam halen om bij Paris St.-Cloud te spelen. Maar vanaf 2020 kwam ik opnieuw naar Gent.”
Je hebt met Stijn al vele jaren een goede band. Wat vind je zo goed aan hem dat je altijd weer naar zijn ploeg terugkomt?
Els Vandesteene: “Ik heb het altijd tof gevonden om hem als trainer te hebben. Het is ook een kwestie van veel vertrouwen hebben in mekaar. Hij heeft mij de kansen geboden om verder te evolueren en samen mijn prestaties te evalueren. Ik denk dat ik dankzij hem ook een meer complete speelster geworden ben. Als ik in zijn ploeg terecht kom, weet ik ook dat ik fysiek helemaal in orde zal zijn als de competitie begint. Hij houdt ook, net als ik, van snel spel. Ik denk dat ik ook technisch vooruitgang geboekt heb en dat ook mijn opslagen beter geworden zijn. We weten wat we aan mekaar hebben.”
Als je al zovele jaren van hem training krijgt, weet je dan niet ongeveer wat je op de volgende trainingsdag zal aangeboden krijgen?
“Niet altijd. Dit seizoen zat er wel meer variatie in zijn trainingen. Maar soms blijft het natuurlijk voorspelbaar en dan kan je tussendoor al denken aan andere dingen zoals mijn studies. Maar door het feit dat we elk jaar wel een andere ploegsamenstelling hebben, moet je zelf ook alert blijven, want je kan ook nog heel wat bijleren van jouw medespeelsters.”
Over naar de orde van de dag. Vorige week nipt verloren bij LVL Genk. Waar liep het mis?
“Wij begonnen nochtans met een haast foutloze eerste set: 11-25, een superset. Maar we moesten dat niveau los laten en Genk stilaan meer in de match laten komen. Er doken her en der foutjes op en dat zorgde voor de nodige frustratie omdat het niet meer zo vlot verliep. We zijn wel blijven vechten en als je dan in de tiebreak met 16-14 verliest – en zelfs bij 9-10 nog leidde – dan weet je dat het een kwestie is van details. De wedstrijd kon eigenlijk alle kanten uit.”
Hebben jullie daar lessen uit getrokken voor de match van komende zondag, want als Genk wint, zijn ze meteen kampioen.
“In zulke matchen komt het er soms ook wel op aan om te zien wie er in de ‘flow’ zit, te kijken naar de conditie van de dag en soms misschien een tikkeltje geluk. Als je de statistieken bekijkt, dan hadden wij eigenlijk een betere receptie: 47% tegen 64%, maar konden zij 17 geslaagde bloks zetten tegenover maar zeven bij ons. Wij hadden vorige week een minder goede dekking, we recupereerden te weinig. Daar is deze week nog eens extra op getraind. Blok-recup/dekking, dat is trouwens het motto van het ‘nieuwe’ volleybal, heb ik de indruk. Ook internationaal gezien.”
Wat vind je de sterke punten bij LVL Genk?
“Het is een ploeg die momenteel goed ‘draait’. Ze bezitten een aantal goede ‘hamers’ op de hoeken en ze spelen al een heel seizoen samen zonder veel te moeten roteren. En met Julien Van de Vyver hebben ze natuurlijk ook een coach in huis die het klappen van de zweep kent en die iedere speelster wel goed kan aanpakken.”
Zorgde de bekernederlaag niet een beetje voor een negatieve spiraal bij VDK Gent?
“Ik denk dat die nederlaag al wel een tijdje verteerd is. Het was natuurlijk pijnlijk, maar daar zijn we wel al over. Natuurlijk neemt de druk om iets te halen nu wel toe. Wij hadden al in de kwartfinales tegen Asterix uitgeschakeld kunnen worden en dat de halve finales afgesloten werden met een ‘golden set’ kom je ook niet elk jaar tegen. Maar het voornaamste is dat wij er opnieuw staan.”
Wat beschouw je als een voordeel komende zondag?
“Wij beschikken toch ook over een sterke basis: een beetje een mengeling van jongere en meer ervaren speelsters. Dat we Charlotte Coppin al een gans seizoen missen, is natuurlijk een handicap, maar daar gaan we ons niet langer achter verschuilen. Ook zonder haar wonnen we in de competitie alles. Wat alleszins een voordeel kan zijn, dat is het mogen spelen in de eigen zaal, met toch supporters die er een leuk sfeertje kunnen van maken. Qua inkomsten voor de club is het natuurlijk ook leuk dat er opnieuw VIP’s kunnen uitgenodigd worden. Met dat alles samen moeten we een stapje kunnen zetten in de richting van een finale op 1 mei. Als we het niveau kunnen vinden van de eerste set in Genk, dan moet dat lukken. We weten wat we kunnen en als dan ook de conditie van de dag goed zit, dan zit er wel een derde match in.”
Wat kan jouw aandeel zijn in een mogelijke winst?
“Het feit dat ik kan inkomen, betekent allicht een mogelijke versterking voor de ploeg. Vorige week pakte in 100% in receptie. Maar het zou natuurlijk nog beter zijn, mocht ik niet moeten invallen, want dat zou betekenen dat alles goed loopt. Is dat niet het geval, dan is het mijn taak om onze ploeg opnieuw in de match te brengen. Dat is zowat mijn job van het ganse seizoen. Ik heb de laatste jaren nog wel vooruitgang geboekt in receptie en ik zag nog meer oplossingen op dat vlak. Ik wil altijd mijn limieten opzoeken en die – zo mogelijk – aanhouden tot het beachseizoen.”
Je bent ook iemand die graag beachvolley speelt. Liever dan zaalvolley?
“De twee hebben elk hun eigen charmes. In het beachvolley werd ik al wel twee keer Belgische kampioen samen met Maud Catry. Vorig seizoen waren Cools – Van den Vonder te sterk voor iedereen. Naar het potentieel gezien, droom ik toch nog altijd een beetje van deelname aan de Olympische Spelen van 2024 in Parijs. Die ambitie bezit ik nog wel, maar omdat je daarvoor ook een sterk internationaal parcours moet kunnen voorleggen, blijft de combinatie met zaalvolley wel kunnen, maar dan zal de voorrang moeten gegeven worden aan het beachvolley. We zien deze zomer wel wat het wordt. Ik speel dan samen met Axelle Longeval, die momenteel bij VDK Gent regelmatig optreedt als libero. En aangezien ik in de zomer veel in Nieuwpoort vertoef, hebben we daar wel veel gelegenheid om op het zand te trainen.”
Wat beschouw je in jouw carrière als de hoogtepunten?
“Nationaal: de bekerwinst met VDK Gent. Op beachgebied de twee titels met Maud Catry. En internationaal het brons met de Yellow Tigers op het EK in Berlijn. Neen, geen problemen met Gert Vande Broek als coach. Wel veel ervaringen, waardoor je er sterker uit komt. En iedere coach doet het op zijn manier en van elke coach kan je wel iets bijleren.”
Wat wil je nog bereiken in de toekomst?
“Om te beginnen dus die eerste zaaltitel graag. Volgend seizoen zeker mijn diploma halen als kleuterleidster. In het achterhoofd speelt dus nog steeds de droom om aan het beachtoernooi op de Olympische Spelen in Parijs deel te nemen. En stilaan komt misschien ook de tijd eraan om aan een gezin te denken. We hebben net een huis gekocht in Brugge en dus zien we later wel.”
Tekst: Marcel Coppens
Foto’s: Bart Vandenbroucke
Programma play-offs finales vrouwen:
- Zondag 24 april: 16u00: VDK Gent – LVL Genk (Edugo Arena, Oostakker)
- (eventueel) zondag 1 mei: 15u00 VDK Gent – LVL Genk (Edugo Arena, Oostakker).
Alle wedstrijden worden uitgezonden op Proximus, Sporzastream, Telenet en Voo. De eventuele belle wordt rechtstreeks uitgezonden op Sporza TV.
