Af en toe is bondsvoorzitter Jean-Paul De Buysscher ook teammanager

Je verwacht het niet zo dadelijk: een bondsvoorzitter, die ook gewoon teammanager is van een nationale jeugdploeg. Maar een aimabel man als Vlaams voorzitter Jean-Paul De Buysscher maakt die combinatie al meer dan tien jaar, met heel wat successen en met toptrainers als Emile Rousseaux, Steven Vanmedegael, Joël Banks en Kris Eyckmans, met wie hij deze week aanwezig is op het Europees kwalificatietoernooi in Kroatië met de jeugdploeg U20 jongens.

Met een amper te stuiten enthousiasme vertelt hij over zijn avonturen , zijn toffe menselijke contacten en ‘zijn’ medailles.

“Ik herinner me nog uitstekend mijn eerste opdracht als teammanager. Dat was op het toenmalige Achtlandentoernooi in Gotha (Duitsland) met Robin Moens als coach, Luc De Leenheer als duivel-doet-al en Steven Vanmedegael als scouter. Als ik me goed herinner hadden we toen een ploeg met Yves Kruyner als spelverdeler en verder o.a. Valkiers, Van de Voorde, Van den Dries, Verhees, De Schrijver, De Brabandere, Van Renterghem, Backaert… We werden er derde, nadat we een 0-2 achterstand tegen Italië goed maakten en met 3-2 wonnen.”

Je krijgt als teammanager allicht te maken met speciale, onverwachte opdrachten?

Jean-Paul De Buysscher: “Op elke verplaatsing gebeurt er wel iets onverwachts. Zo moest ik in Gotha onverwacht speechen op het stadhuis en ik heb daar dan maar gezegd dat we familie waren, want dat onze koning afstamde van het huis Saksen-Coburg Gotha.

In Zaventem bleek er bij het inchecken iemand zijn identiteitskaart kwijt te zijn. Gelukkig kon één van zijn vrienden ons -weliswaar in een recordtijd-  zijn paspoort bezorgen. We hebben dat vliegtuig nog heel even kunnen laten wachten, maar het was op het nippertje.

En in München bleek bij een tussenstop iemand zijn boarding-pass verloren te hebben. Finaal hebben we dat kunnen regelen, maar het is in zulke omstandigheden kwestie om als teambegeleider kalm te blijven.”

Onverwachte selecties soms ook?

“Wees maar zeker. Op een vrije dag zaten we in Brugge in de brouwerij waar de Brugse Zot gemaakt werd, wanneer ik plots een telefoon kreeg van Sabine Neukermans dat ze nog iemand zochten om als teammanager mee te gaan. Ik keek even naar mijn vrouw en zij zei dat ik moest meegaan. Zogezegd, zo gedaan, waarna ik nog een telefoontje kreeg van Claudio Gewehr, die me verwittigde dat de ervaren Emile Rousseaux de coach zou zijn. Geen probleem.  Gedurende mijn eerste toernooien was Steven de scouter, die dag en nacht de gegevens ontleedde en dikwijls met interessante en innoverende statistieken naar voor kwam. Ik moest er dan wel voor zorgen dat hij op tijd en stond toch wat te eten en te drinken kreeg. Soms moest je daarvoor nog even snel naar de fruitwinkel.”

Is de taak van teambegeleider veranderd in de laatste tien jaren?

“Ongetwijfeld. Veel tijd is er gewonnen in het elektronisch tijdperk. Tien jaar geleden moest je alle info typen, printen en ophangen, soms op twee of drie verschillende plaatsen. Nu gebeurt die info gewoon digitaal. De administratie rond wedstrijden, shirtkleuren, spelersinfo blijft wel in een ‘technical meeting’, maar door de teammanager zijn de representatieve taken tot een minimum beperkt. De praktische beslommeringen zijn nog steeds dezelfde (planning, opvolging, enz..).

Maar daarnaast moet je steeds goed in de gaten houden of alles in orde is qua reserveringen in de hotels, qua vervoer, qua dagschema in samenspraak met de coach. In Sardinië b.v. moesten we haast elke dag erg in de gaten houden of alle shirts na de was wel tijdig terug waren. Daar waren elke dag problemen.”

Soms behoort het oppompen van het ijsbad tot de taken van een teammanager

Je bent ook trots op een ganse reeks medailles, want de ploegen die je begeleidde kwamen regelmatig met prijzen naar huis…

“Ik was amper Vlaams voorzitter in 2013 toen we van 12 tot 21 april met brons terug kwamen uit Bosnië met Steven als coach en jongens als Depovere en Colson. Zes maanden later kwamen de Yellow Tigers met brons terug van het EK in Berlijn. Ik was daar wel aanwezig, maar niet als teammanager. Maar mijn eerste medaille haalde ik als teammanager in 2012 in Polen met Steven als coach en o.a.  Arno Van de Velde, Lecat en Tomas Rousseaux als spelers. We haalden daar brons na 15-17 winst in de tiebreak tegen Turkije.

Met Joël Banks kan ik me niet herinneren dat we ooit een medaille wonnen. Het werd wachten op Kris Eyckmans als trainer, met wie we in Den Haag brons haalden. Ik herinner me dat jaar een memorabele winst tegen Nederland met 36-34 in Den Haag met de generatie Van Hoyweghen, Vanneste en co.

Voor ik het vergeet: ik ben ook één keer met een meisjesselectie geweest naar een Achtlandentoernooi met Loes Torfs als coach en Steven als assistent/scouter.”

Was het niet moeilijk om samen te werken met sterke karakters als Emile, Steven, Joël en Kris?

“Nee, hoor! Je weet als teambegeleider dat je je niet moet bemoeien met het sportieve. Alleen zorgen dat de randomstandigheden zo optimaal mogelijk zijn. Als de bus om 10u15 vertrekt, moet je ook zorgen dat iedereen er is om 10u15. Dat belet niet dat ik in de late avond wel eens uit persoonlijk interesse ging luisteren naar de matchvoorbereidingen van de diverse coaches.

Maar voor het overige heb ik met niemand ooit problemen gekend. Alle coaches beschikten allemaal over een fenomenale gedrevenheid. De manier waarop ze hun wijsheden verkondigden, kon van persoon tot persoon verschillen, maar ik heb met iedereen een goede samenwerking gekend. Het deed me b.v. wel veel plezier dat ik na een EK in Tsjechië – dat ik om medische redenen niet kon meemaken – van Kris ook een medaille kreeg op mijn ziekbed.”

Ze hadden allicht allemaal andere interesses. Waarover ging het soms aan tafel als het eens niet over volley ging?

“Als manager moet je natuurlijk de temperatuur kunnen meten in de groep. Soms werd er gewonnen, maar werden de opdrachten van de coach niet altijd opgevolgd. Gewoonlijk was  de sfeer echter prima na een overwinning. Ik was eens met Emile Rousseaux in Charkov (jawel, Oekraïne), waar er problemen waren met de maaltijden, maar ik kon de situatie toch een beetje ontzenuwen door met Emile over zijn en mijn tuin te praten. Hij vond het achteraf amusant.

Dat ging niet altijd, want toen we in Bordeaux een 0-2 voorsprong uit handen gaven en uitgeschakeld werden, hebben we toen gezamenlijk een ganse avond en een stukje van de nacht lopen ‘lammeren’ over de redenen waarom ons de zege ontglipt was. Met Joël hadden we het dan meestal over zijn Engelse afkomst en de Angelsaksische opvoeding. Kris kon dan weer heel creatief zijn, want toen het toernooi gedaan was, gingen we op de kamer van de coach met de ganse staff onze favoriete film- en reclamefragmenten kiezen. Leuk!”

Wat is in al die jaren jouw mooiste herinnering?

“Ik ben b.v. trots op een 5de plaats op het WK. Natuurlijk gaat er niets boven het winnen van medailles: er zijn niet zo heel veel spelers die kunnen pronken met een medaille op een EK. Maar het mooiste na al die jaren, vind ik het feit dat spelers, die soms de Europese top benaderden, me nog altijd  de hand komen schudden en dat ze mij nog altijd zien als hun teammanager van weleer Dat geeft een grote voldoening.”

Hoe zie je deze week de kansen van de jongens U20 in Kroatië?

“Op zulk kwalificatietoernooi is elke match een sleutelmatch. Maar we hebben een sterke selectie en ik hoop dat we ons rechtstreeks kwalificeren voor het EK.”

Programma:

– vrijdag 08/04: 15u België – Zweden

– zaterdag 09/04: 15u België – Hongarije

– zondag 10/04: 17u30 Kroatië – België

Belgische selectie:

  • Ferre Reggers (Greenyard Maaseik)
  • Lennert Beelaert (Volley Haasrode Leuven)
  • Sietse De Bruyn (TSS Vilvoorde)
  • Kobe Verwimp (TSS Vilvoorde)
  • Sibren Peters (Tectum Achel)
  • Robbe Van Loon (VBC Waremme)
  • Simon Luka Vlahovic (TSS Vilvoorde)
  • Jasper Verhamme (TSS Vilvoorde)
  • Jippe Schroeven (VBC Waremme)
  • Basil Dermaux (Knack Roeselare)
  • Robbe Ponseele (TSV Vilvoorde)
  • Tijl Van Looveren (Feniks Haacht)

Staff: Kris Eyckmans (T1), Michel Mariën en Mieke Moyaert (assistent-coaches), Caroline Dauw (kine), Koen Aerts (scout), Jean-Paul De Buysscher (teammanager).

Tekst: Marcel Coppens

Foto’s: Volley Vlaanderen