Geert Verreth: “Antwerpen is meer dan ’t stad en de parking”

Tijdens de Vlaamse Jeugd Champions League wedstrijden van dit seizoen vielen zowel in de herfstvakantie als in de kerstvakantie niet alleen de namen op van Torhout, maar zeker ook van Oxaco BVC Antwerpen.

De groep talentvolle jongens van U11 eindigden telkens op de eerste plaats van deze kampioenschappen. De redactie van Volleymagazine zocht Geert Verreth op die samen met Gunter Marissen de motor is achter de jeugdwerking bij Oxaco en in de Antwerpse regio.

Jullie trachten om een zo groot mogelijk gebied van Noord tot Zuid Antwerpen te bereiken met jullie jeugdwerking?

Geert Verreth: “Door de samenwerking in 2018 met de clubs van Interfreight Brabo Antwerpen, Oxaco BVC, Volmar Ekeren en Fixit Volley Kalmthout ontstond Antwerp4Volley. We trachten met onze club de toevoerlijn te zijn van talenten.

We schenken veel aandacht aan elk kind dat wil volleyballen. We trachten ‘van onder uit’ – de jongste groep – onze jeugdwerking aan te zwengelen. Dat is niet eenvoudig. Er is de afstand – verplaats je maar eens in en rond Antwerpen – en bovendien is volleybal een complexe sport. Vooral bij de jongens trachten we hen daarom met competitieve vormen te prikkelen.

Tijdens de trainingen bieden we uitdagingen aan, waardoor zij gemotiveerd en aangespoord worden om deze sport te beoefenen. ‘Van boven uit’ willen we de talenten verder ontwikkelen. Ik praat dan over de ‘A-bewegers’, de jongens met iets meer kwaliteiten. Die mannen zetten momenteel mooie stappen voorwaarts op het gebied van techniek. Fysiek zijn er al een paar interessante spelers bij, dan heb ik het over de volleyballers met behoorlijk veel lengte. Maar spijtig genoeg ondervinden we dat onze club geografisch niet op zo’n interessante plek ligt, in Boechout aan de rand van Antwerpen.”

Bij jullie gaat het niet alleen om het leren smashen, blokken en verdedigen. Jullie initiatief overstijgt het puur volleybalonderricht, het gaat veel verder dan dat.

“We willen onze spelertjes, wanneer zij 17-18 jaar zijn, niet zo maar afgeven. We willen eerst en vooral het sportplezier vergroten tijdens hun opleiding in onze academie. Onze volleyballers trachten we zo optimaal mogelijk te ontwikkelen, autonoom en toch verbonden. Met autonoom bedoel ik dat zij zelf signalen mogen geven op welke manier zij het liefst begeleid worden.

Met onze ‘Y-dentity’ – een platform dat Gunter en Ik hebben opgericht – nemen we hun persoonlijke voorkeuren en drijfveren mee in hun proces. Zij krijgen ruimte om hun eigen verantwoordelijkheid te nemen. Kunnen fouten maken, is een deel van onze visie. We werken procesgericht. Niet alleen met de verzameling van de beste spelers bij elkaar. Wel gemixt, dat zorgt voor een breder aanbod en een groter perspectief. Iedereen wordt meegetrokken naar een hoger niveau.

Natuurlijk hebben we ook de kampioenschappen voor de Champions League. Dan kunnen de betere spelers zich met de beste jeugdploegen van het land meten. Dat is tof en het motiveert hen sterk, zeker wanneer ze dan kunnen winnen. Maar binnen onze werking en onze visie willen we vooral iedereen kansen geven.”

Het kost blijkbaar veel energie om in een grote stad – met veel meer aanbod op allerlei gebied – kinderen te stimuleren voor het volleybal?

“We hebben in onze club bij elke leeftijdscategorie een groepje. Maar de instroom verloopt moeizaam. Geloof me, de toekomst is nog niet verzekerd. We trachten met verschillende initiatieven de jongens naar het volleybal te krijgen. Dat gaat van simpelweg flyers uit te delen in de scholen tot evenementen te organiseren met spelvormen 1-1 of smashvolley.

Volley@school zit uiteraard ook in ons aanbod. Wat telt is dat de kinderen zich bij ons welkom voelen. We trachten hen te laten ondervinden hoe prettig het wel is om bij te leren. Moeilijkheden bieden we aan als uitdagingen. Doorzetten voelt op de duur fijn en aangenaam aan.

Ze kunnen zelf zoeken en aangeven wat hen het meest prikkelt. Speel ik graag voor punten of ben ik bijvoorbeeld meer gefascineerd door het tactisch aspect van het spelletje.

We trachten meer te doen dan gewoon volleybal te doceren. We willen ze als mens laten openbloeien, zelfbewust en zinvol plezier vinden in het volleybal en in de club. Natuurlijk leggen we de focus op de ontwikkeling van de spelers en van het team.

Soms betrekken we de ouders erbij, het is een totaalpakket. En dan is het plezant om vast te stellen dat ook kinderen van ex-topvolleyballers bij ons rondlopen.”

We kunnen niet naast het virus en al zijn varianten kijken. Dat heeft na twee volle jaren toch ook zijn invloed op de werking bij een club zoals Oxaco?

“De verontschuldigingen om niet te volleyballen na een verplaatsing vanuit Antwerpen en omgeving, zijn met Corona en alle randverschijnselen snel klaar. De jeugd begint zich af te vragen: waarom doen we het nog?

Langs de andere kant zien we leeftijdsgroepen die wel verder mochten en konden trainen en die een ongelooflijke progressie hebben gemaakt. Het grootste nadeel is het wegvallen van de regelmatige communicatie. Iets wat we zeer belangrijk vinden in ons ‘Y-dentity’ programma. Maar uiteindelijk blijft het boeiend om die jonge gasten te zien ontwikkelen. Het is zeven jaar geleden dat ik hoofdtrainer was bij Topvolley Antwerpen. Ik haal echter zeker zo veel voldoening uit het werken met de jeugd.”

Tekst: Walter Vereeck

Foto’s: Bart Vandenbroucke en Oxaco