In het volleybalwereldje kent iedereen Mendo Booischot. Jarenlang kweekvijver van talenten uit de buurt. Met een knappe, succesvolle jeugdwerking dankzij een uitstekende opleiding. Altijd podiumplaatsen op provinciale en nationale jeugdkampioenschappen en tijdens de Champions League. Steeds gerenommeerde trainers ook. Wat bijna niemand weet, is dat Mendo staat voor: “Met Eendracht Naar De Overwinning”.
De successen van teamleden uit Booischot werden deze zomer nog maar eens in de schijnwerpers gezet door onder meer Bob Douwen, finalist van het “Belgian Beachvolley Championship” tijdens de Masterfinales in Brussel (samen met Joppe Paulides). Jelle De Hert, uitstekende resultaten tijdens het EK beachvolleybal U18 in Slovenië aan de zijde van Kyan Vercauteren (met coach Tom van Walle). Bram Van den Dries en Lennert Van Elsen, beide Red Dragons. Uitblinkers en flink in beeld met de nationale ploeg tijdens de recente Europese kampioenschappen in Polen. Eline Van Elsen die met de Young Yellow Tigers al onze buurlanden Frankrijk, Duitsland en zelfs Nederland deed sneuvelen tijdens het Wevza U18. Senne Gifford, in Teheran met de Young Red Dragons actief tijdens het WK Boys U19. Allemaal supertalenten die groot geworden zijn bij Mendo.
Hoe doen jullie dat toch bij Booischot om telkens opnieuw topspelers op te leiden?
“Ik denk dat we vooral goede doorstromingsmogelijkheden aanbieden bij Mendo”, weet Ruben Duwaerts, 24 jaar en speler die zelf alle jeugdreeksen tot aan de eerste ploeg heeft meegemaakt. “Wij hebben nu teams in nationale één, twee en drie. Elke speler kan terecht in een volleybalreeks op zijn niveau. En de talenten krijgen mogelijkheden om bij een hoger team mee te trainen. Bij Heren 2 of bij Heren 1 bijvoorbeeld. Die jonge gasten krijgen kansen om zich te tonen. Zij worden ook op een bijzonder fijne manier opgevangen in die ploegen. Ze krijgen ondersteuning van de ervaren spelers. Want die filosofie zit in de clubmentaliteit gebakken. Neem ons eerste team als voorbeeld: jonge talenten die meedraaien in eerste nationale. Ze volleyballen in combinatie met meer geroutineerde spelers die de reeks goed kennen. Iedereen wil vooruit en wordt daarin gestimuleerd door een hoog trainingsniveau. Door heel de club heen zit er een mooie lijn die voor voldoende progressie zorgt. Iedereen speelt hier graag – ik ook – door de geweldige clubmentaliteit. Die denkpiste wordt verder gezet op alle niveaus van de club. Jelle De Hert bijvoorbeeld en Joppe Van Langendonck volleyballen voluit bij Heren 2. Dat is tweede nationale, dat is echt op een behoorlijk hoog niveau voor zo’n jonge kerels. Dat is wekelijks presteren, telkens opnieuw. Zo gaan ze automatisch vooruit.”
Ondertussen spelen jullie toch wel talenten kwijt, kan dat voldoende opgevangen worden?
“Zeker en vast”, klinkt Ruben Duwaerts resoluut. “We hebben verschillende Mendo-spelers die momenteel in de EuroMillions League actief zijn. Ward Van Dijck naar Achel, Christophe Witvrouwen naar Haasrode-Leuven, Gertjan Van de Velde naar Guibertin en Lennert van Elsen via Gent nu ook bij Leuven. Dat is – zacht uitgedrukt – een heel mooi ploegje en we gunnen hen deze sprong naar het hoogste volleybalreeks. Die mannen hebben die groeicurve allemaal meegemaakt: van Heren 3, naar Heren 2 en tenslotte bij Heren 1 en ze waren nog tieners toen ze in de hoogste groep terecht kwamen. Dat wordt opgevangen door eigen talenten en door spelers die perfect in de denkwijze van Mendo Booischot passen. Een Toon Wuyts bijvoorbeeld of een Bavo Mees. Daarbij is onze spelverdeler Arnor Van Leemputten ook trainer bij Heren 2. Hij kent de werking van onze trainer Jan Van Venckenray, de opleiding kent van onder naar boven een kwaliteitsvolle continuïteit. Dat is hier altijd zo geweest.”
Heeft de onderbreking – meer dan een seizoen lang zonder volleybalcompetitie – voor problemen gezorgd? Je bent op dit moment zelf gekwetst.
“De crisis rond het virus – indoor sporten werd plots onmogelijk – was toch wel moeilijk op te vangen. En dan praat ik even over mezelf”, weet de burgerlijk ingenieur die ook de studies als medisch fysicus heeft aangevat. “Het is eigenlijk een beetje logisch. Je hebt lang stilgelegen, je probeert dat wel op te vangen door regelmatig te gaan lopen. Daarna door beachvolleybal. Maar dan train je opnieuw voluit in de zaal en andere spiergroepen worden aangesproken. Misschien net iets te fel, te gretig, met gevolg dat ik met een schouderblessure sukkel. Ik zie het bij verschillende ploegen. Opvallend veel volleyballers zijn gekwetst. Die onderbreking, zonder specifieke volleybalbewegingen, heeft er toch wat mee te maken, vermoed ik. Onze spelerskern bij Heren 1 is gelukkig uitgebreid, echt solide. Dat is maar goed ook, want alle ploegen in de reeks van eerste nationale zijn sterker geworden. De zwakke broertjes van vroeger hebben zich allemaal versterkt. De top is breder geworden met vooral het Antwerps team dat grote namen heeft aangetrokken. Guibertin start ook met veel ambitie. Benieuwd hoe zij met die favorietenrol omgaan wanneer ze onder druk zullen staan. Maar dat het een interessante competitie wordt, daar twijfelt niemand aan. Laat ons voorlopig maar veilig meedraaien in de middenmoot. In de loop van het seizoen bekijken we wel of we hoger kunnen mikken.”
Tekst: Walter Vereeck
Foto’s: Facebook Mendo Booischot
