De Belgische nationale ploeg U19 mannen schitterde vorige week op het WEVZA-toernooi – het vroegere Achtlandentoernooi – in Châtenay Malabry, even ten zuiden van de Franse hoofdstad Parijs. De eindzege, na een ongeslagen serie van vijf knallers op een rij, betekende een geweldige opsteker voor de jonge garde van trainer-coach Mieke Moyaert.
Het team kwam op zondag 15 augustus met de autocar terug naar huis en mocht enkele dagen later de koffers pakken voor het WK U19, dat onder supervisie van de wereldbond FIVB georganiseerd wordt in Teheran, de hoofdstad van Iran. Daar was Simon Van de Voorde als enige Belg ooit een tijd geleden actief in de competitie bij Paykan Teheran. Maar Simon zat uiteraard nooit in een groep die door Mieke Moyaert werd opgeleid. In ieder geval: de zegehonger van U19 is nog niet geblust.
Het loopt prima met de opleiding van de nationale jeugdploegen in Vilvoorde. De Belgische teams waren al bijna tien keer present op een WK. Laatst met de meisjes U20 in België en Nederland, geleid door Fien Callens. Nu zijn de Young Red Dragons aan zet in het Midden-Oosten. De nationale juniores, onder hoede van Kris Eyckmans, nemen weldra deel aan het WK in Italië en Bulgarije. Drie WK’s dus op een rij.
De gedreven charmante Mieke Moyaert komt uit Zwevezele, deelgemeente van Wingene, tussen Torhout en Tielt. Ze speelde bij Gistel, Torhout en Zwevezele, werd dan trainster van Rembert Torhout, in een rush van tweede provinciale naar tweede divisie. Ze stapte over naar Kortrijk, opgerukt naar tweede divisie, waarmee ze op haar verjaardag de titel pakte. Nu is ze al acht jaar de zeer gedreven architecte van de ploegopbouw, met al het jonge geweld van de Volleybalschool in Vilvoorde, met een korte gecombineerde tussenstop in Lendelede.
Je leidt een vrij druk leven. Al acht jaar. Het gaat je goed af.
Mieke Moyaert: “Jazeker. Even een schets. Ik heb een man, een dochtertje Ieme van 9 jaar. Ze beoefent turnen, atletiek en speelt gitaar. Er is ons zoontje Juno (6 jaar), die tennist en volleybalt bij Knack Roeselare, in de Volleytour 2 tegen 2. Ik werk al sinds 2013 op de Topsportschool in Vilvoorde. Eerst was ik een jaar detectietrainer. Speurend naar jong talent in Limburg en in Oost- en West-Vlaanderen. Ik gaf training in die drie provincies, in de hoop spelertjes te overtuigen om toe te happen voor het project van de Topsportschool van Volley Vlaanderen.”
Na haar startjaar ontwikkelde Mieke – Master L.O. en A-trainer – zich tot trainer van het team Nationaal 3 aan diezelfde Topsportschool. Ze bereidt haar trainingen, analyses en videosessies in de voormiddag thuis voor. Tegen 13 uur staat ze op het parket in Vilvoorde. Haar dagtaak bij de Young Red Dragons U19 loopt minstens tot 19 uur met soms latere einduren. Allemaal geen probleem, hoewel de afstand zowat 100 km enkele rit is.
Ik voel aan dat je met hart en ziel leeft voor jouw trainerstaak? Krijg je daarbij de maximale steun van jouw partner?
“O ja. Mijn echtgenoot – Matthew Bouckhuyt – staat helemaal achter me. Het komt goed uit dat we allebei zo ambitieus zijn in onze sport. Hij is een ultraloper met specialisatie 100 km. Matthew werd in mei van dit jaar derde op het BK 100 km in 7 uur en 43 minuten. Een schitterend resultaat. Het was in Torhout, bijna vlak bij de deur. Anderzijds en mijn kant van ons verhaal in het gezin: ik ben vaak in het buitenland met de selectie. Dan reizen mijn man en de kinderen, als het kan, mee met de supportersgroep. ik heb met elke lichting van Vilvoorde het EK gehaald en het EYOF. Met schitterend zilver op het EYOF in 2019 met de lichting van Wout D’heer, die naar de Italiaanse topclub Trentino verkast. Vorig jaar eindigden we zesde op het EK in Marsicovetere, in de buurt van het Zuid-Italiaanse Potenza in de regio Basilicata. Die zesde stek leverde ons het ticket op voor Teheran.“
Je laat niets aan het toeval over. Het team reist tijdig af, ja?
“We zijn op zaterdag 21 augustus rond zes uur in de ochtend vertrokken. Vliegduur naar Teheran: zesenhalf uur. Tijdsverschil: tweeënhalf uur. Het zal er zeer warm zijn: tot 36 graden. We spelen op zondag 22 augustus een laatste oefenwedstrijd tegen Iran U21, hun oudste jeugdlichting, net voor het prestigieuze WK officieel van start gaat.”
Kan je even de wedstrijden overlopen die jullie als eindwinnaar met brio afwerkten op het WEVZA-event?
“We openden sterk met 3-1 tegen gastland Frankrijk. Een beetje onverwacht na onze nederlaag op het vorige WEVZA. We namen als doel om allerlei zaken uit te proberen. Iedereen was inzetbaar. Die verrassende start gaf ons een boost. Frankrijk zou tweede worden, maar onze zuiderbuur is in Iran niet present. Er volgde 3-0-winst tegen Spanje, een ideale partner in ons leerproces. Ferre Reggers werd uitgeroepen tot MVP. Dat had hij te danken aan het het harde werk van alle teamgenoten in de receptiezone en in de defensie. Sibren Peters presteerde opvallend op de libero. Overigens zou Spanje het toernooi zonder zege verlaten.”
Jullie droegen de derde wedstrijd op aan een heel goede vriend?
“Ja, die partij tegen Duitsland hebben we opgedragen aan de pas overleden Harry Van Hoof (66), tot aan zijn pensioen technisch bediende in het EVC. Hij volgde alle jeugdploegen op de voet. Over de match zelf: tja, we raakten 0-2 achterop. Ik verhuisde daarom Ferre Reggers van receptie/hoek naar de ‘opposite’. We kwamen fors terug, met meer opslagdruk en veel impact in het midden. Knap dat mijn jongens de dreiging in 3-2-winst hebben omgebogen.”
Daarna bood Portugal verrassend heel veel weerstand. Nadien moest Nederland bakzeil halen.
“Een tweede vijfsetter volgde inderdaad tegen het beresterke Portual. Zij speelden hun beste wedstrijd, we hadden het niet gemakkelijk tegen een zeer taaie defensie. We hebben 21 klll-blocks geplaatst. Dat onderdeel kreeg de volle focus. Ik zag dat de ploeg in een enerverende tiebreak vlot omging met de druk. De organisatie stak geolied in elkaar, het hele team toonde zich bijzonder matuur, iederen deed zijn ‘part of the job’. Tegen Nederland plaatsten we dan het orgelpunt: 3-1. Bij de 1-1-tussenstand hielden we het hoofd koel. Wij overrompelden hun middenblok en sloten zelf ons centrum af. Heel mooi, die winnaarsmedaille en die beker. Daarna, met het WK als nieuw doel, ging het snel huiswaarts.”
Als vrouwelijke trainster zit je middenin een wereld van mannen. Lichtjes macho. Slaag je erin om alle testosteron goed te kanaliseren?
“Ik begrijp heel die huidige heisa over ‘gender’ en dergelijke niet. Het is een beetje een foute vraag. Het zou een ‘evidentie’ moeten zijn dat alle mensen, ongeacht hun sekse, gelijke kansen moeten krijgen. Waarom zou een vrouw geen mannenteam kunnen trainen? Heel gewoon. Andersom – veel mannen trainen een vrouwenploeg – in al die gevallen wordt de vraag niet eens gesteld.”
Hoe kijk je als vrouw aan tegen een verblijf in een islamitisch land als Iran?
“Dat vind ik dan weer wel een leuke vraag. In mijn koffer neem ik een hoofddoek mee. Misschien moet ik het niet dragen op trainingen of wedstrijden. Ik ben graag op alles en nog wat voorbereid. Dan ben ik gerust. Je moet je alleszins willen aanpassen aan de cultuur van het land dat je bezoekt. Dat wil niet zeggen, dat ik me geen vragen stel. Maar we gaan naar ginds om te volleyballen. Sport kan mensen ook verenigen.”
Hoe gaan jullie om met COVID, het gevreesde virus wereldwijd?
“Over de toestand in Iran heb ik weinig of geen informatie. Ik heb wel vernomen dat in de tribunes geen publiek is toegelaten, hoewel enkele ouders graag wilden meereizen. Heel jammer. Het is wel zo dat we voor het vertrek van elke speler een PCR-test afnamen. En ook bij aankomst volgde alweer een sneltest en een korte periode van quarantaine op de hotelkamer tot de testresultaten gekend waren. Maar ik zie dat het allemaal goed geregeld is in het draaiboek. Uiteraard houden we ons in Iran aan alle protocollen.”
Wat denk je over de poule waarin jullie meedraaien?
“Twintig landen worden ingedeeld in vijf poules van vier. Hopelijk zijn er geen afzeggingen wegens corona. In onze groep zitten kanjers Rusland en Bulgarije, twee fysiek enorm sterke landen, en ook Kameroen en Thailand. Ik koester de ambitie om de topacht te halen. Afhankelijk van de resultaten zullen we ons doel bijstellen: hopelijk naar boven, liever niet naar beneden, tenzij het niet anders kan. Het wordt alleszins vrij zwaar, omdat wij slechts twee rustdagen krijgen. Ik heb de groep nu twee jaar onder mijn hoede: eerst als U18 en nu als U19. Ik streef naar een maximaal resultaat als vijfde op de ranglijst CEV, voor ze komend seizoen junior worden. Eerst in categorie U20 en daarna bij U21, geleid door Kris Eyckmans.”
Je hebt een forse inspanning geleverd, zelfs privé, om de jongens ‘in WK-mood’ te brengen?
“Jazeker. Een goede groepsdynamiek is zo belangrijk. Ik ben er veel mee bezig. Ik mag een prachtige groep leiden. Ik heb bij me thuis een teambuilding georganiseerd om de sfeer en de samenwerking te pushen. Het gaat toch om topsport, dus is elke stimulans meer dan welkom. Wat is het beste voor het team? Wil de groep tot het gaatje gaan? Hoe sterk is de winning-wil? Ik vind dat we met de ploeg al veel hebben bereikt. De jongens hebben mooie stappen gezet. Zo’n WK is een mijlpaal in hun blitzende carrière.”
Mieke, je toont een ongelooflijk sterke ‘drive’. Je straalt veel ervaring uit en nog meer vertrouwen. Je wil door de muur gaan?
“Ja, ik probeer preventief te anticiperen op elk mogelijk probleem. Ik heb me ook vroeger altijd strijdvaardig opgesteld. Ik tracht mijn ploeg in de ideale omstandigheden aan de opslag te brengen. En stelt zich toch een probleem? Awel: elk probleem kan worden opgelost.”
* * *
De Belgische selectie (met vermelding van positie en club).
Spelers
Tijl Van Looveren, spelverdeler, Fenix Haacht
Senne Gifford, middenman, Mendo Booischot
Basil Dermaux, opposite, derde team Knack Roeselare
Ferre Reggers, R/H of opposite, Greenyard Maaseik
Sietse De Bruyn, R/H, Topsportschool Vilvoorde
Kobe Verwimp, R/H of libero, Topsportschool Vilvoorde
Sibren Peters, libero, Tectum Achel
Lennert Beelaert, R/H, VHL Haasrode
Simon Luca Vlahovic, middenman, Topsportschool Vilvoorde
Antony Moga, spelverdeler, Mendo Booischot
Robbe Van Loon, middenman, VBC Borgworm
Berre Van Looveren, R/H, Topsportschool Vilvoorde
Technisch kader: Mieke Moyaert (headcoch). Assistenten: Michael Nuyts en Kobe De Becker. Scouter: Tim Rutten. Kiné: Jelle Van Hemelrijck.
Format
Twintig landen zijn geloot in vier poules van vijf landen. De vijfdes van de poule spelen voor plaats 17 tot 20.
Vier landen per poule stoten door naar de laatste zestien voor de achtste finales.
De verliezers van de achtste finales spelen voor plaatsen 9 tot 16.
De winnaars treden aan in de kwartfinales. Met de strijd voor plaatsen 5 tot 8 (verliezende kwartfinalisten) of plaatsen 1 tot 4 (winnende kwartfinalisten) via de duels voor het podium.
Het toernooi wordt afgewerkt tot alle twintig landen hun effectieve plaats hebben in de eindranking.
Programma voorronde in poule C (Belgische tijd)
Dinsdag 24 augustus om 16u30: België-Rusland
Donderdag 26 augustus om 16u30: België-Bulgarije
Vrijdag 27 augustus om 10u30: België-Kameroen
Zaterdag 28 augustus om 8u00: België-Thailand
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: Bart Vandenbroucke
