Na de knappe prestaties in de Volleybal Nations League dankzij onder meer zeges tegen Italië, China en Polen staat voor de Yellow Tigers vanaf 20 augustus een ander belangrijk toernooi op het programma. Het Europees kampioenschap moet de kers op de taart worden en dus steekt de talentvolle lichting van coach Gert vande Broek haar ambities niet onder stoelen of banken.
“We gaan niet onnozel doen en willen beter presteren dan tijdens het vorige EK toen we er ongelukkig in de 1/8ste finales uitgingen tegen Rusland”, aldus een hypergemotiveerde Nathalie Lemmens, die volgend seizoen de overstap maakt van de Franse naar de Hongaarse competitie. Zij ziet de teamgeest en weerbaarheid als de grootste troeven van de Yellow Tigers op het komende EK. “De automatismen zijn ondertussen aangescherpt en als we ons niveau halen van tijdens de VNL zijn we tot veel in staat.”
De speeltijd is voorbij. Money time komt eraan. En maar goed ook, want na een sputterende voorbereiding willen onze nationale volleybalvrouwen schitteren op het hoogst mogelijke toneel in Europa. Door de goede prestaties in Rimini trekken de Yellow Tigers wel met veel vertrouwen richting Belgrado waar ze de groepswedstrijden afwerken tegen achtereenvolgens Azerbeidzjan (20 augustus), gastland Servië (22 augustus), Rusland (23 augustus), Bosnië-Herzegovina (24 augustus) en Frankrijk (26 augustus). “Een gevaarlijke poule, maar er zijn mogelijkheden”, vertelt middenspeelster Nathalie Lemmens (26) ons na een zware trainingsweek in Leuven met een ministage tegen Duitsland en afgelopen vrijdag ook nog eens een schriftelijk examen Global Biochemical Cycles achter de kiezen.
Vooraleer we over volleybal spreken, willen we toch graag even weten waarover jouw examen ging en hoe je het er vanaf hebt gebracht?
Nathalie Lemmens: “Dat vak maakt deel uit van mijn masteropleiding Biochemie en Biotechnologie aan de KU Leuven en gaat eigenlijk over het klimaat en de invloed van CO2 in de lucht op de opwarming van de aarde. Een hele boterham, maar het is één van mijn leukere vakken (lacht). Het was wel ok trouwens. Ik denk dat ik erdoor zal zijn en dat is het belangrijkste. Dankzij mijn topsportstatuut kan ik mijn vakken makkelijk spreiden, maar ik ben toch blij dat ik me nu volledig kan focussen op het volleybal.”
En ondertussen heb je in het tussenseizoen met MCM-Diamant uit het Hongaarse Kaposvár ook nog een nieuwe ploeg gevonden?
“Ja, ik had nooit gedacht dat ik na twee seizoenen Duitsland (VC Wiesbaden) en het afgelopen jaar in Parijs (Paris Saint-Cloud) naar Hongarije zou trekken. Maar ik had wel zin in een nieuw avontuur. Parijs is heel leuk geweest, maar ik wilde graag andere oorden opzoeken. Ik had verschillende aanbiedingen, maar uiteindelijk koos ik ervoor om naar Kaposvár, op zo’n uurtje rijden van Boedapest, te trekken.”
Kaposvár is natuurlijk wel een pak verder van jouw Limburgse heimat in vergelijking met Parijs?
“Dat klopt. Het zal aanpassen worden, want buiten de periode van de VNL in Italië was ik sinds april terug in België bij mijn ouders in Heusden-Zolder. Dat is wel fijn, want uiteindelijk heb ik daar mijn eerste stappen gezet in het volleybal. Ik ging voor de eerste keer mee met een vriendinnetje en begon te spelen bij VCK Bolderberg en later bij Tamera Lummen. Na de topsportschool in Vilvoorde trok ik dan naar Asterix Kieldrecht (later Asterix Avo Beveren).
Als je het zo bekijkt, lijkt Kaposvár een stap in het onbekende, maar dat vind ik er juist zo interessant aan. De Hongaarse competitie ken ik nog niet zo goed, maar MCM-Diamant behoort er wel tot de topploegen die trouwens allemaal goede transfers hebben gerealiseerd. Wat ik weet over de ploeg? Nog niet zo heel veel. Er is een Franse coach en er spelen wel wat buitenlandse speelsters, dus mijn aanpassing zal vlot verlopen. We spelen trouwens ook Europees in de Challenge Cup, dus dat maakt het extra leuk.”
Over Europees volleybal gesproken: zijn jullie klaar om te schitteren op het EK?
“Ik heb toch een goed gevoel. Tijdens de VNL hebben we laten zien dat we een ploeg zijn waarmee men rekening moet houden, ook al hebben we er geen enkele wedstrijd makkelijk gewonnen. We hebben er vooral collectief sterk gepresteerd. Door de strakke opeenvolging van wedstrijden was het ook goed om te kijken hoe iedereen zijn steentje kan bijdragen aan de ploeg. De conclusie die we uit de VNL kunnen trekken, is niet alleen dat we er de nodige fundamenten hebben gelegd, maar ook dat iedereen top zal moeten zijn om het team goed te laten functioneren.”
Collectief, iedereen die zijn steentje moet bijdragen, … het is duidelijk dat jullie ‘teamgeest’ hoog in het vaandel dragen?
“Dat is onze grootste troef. Dat bleek ook tijdens de afgelopen oefenwedstrijden tegen Duitsland. We verloren wel drie keer, maar het resultaat was niet belangrijk. Ik onthoud vooral dat onze prestaties in stijgende lijn gaan en dat we stilaan de automatismen van tijdens de VNL aan het benaderen zijn.”
Nochtans verliep de voorbereiding verre van vlekkeloos en gooide Corona nog maar eens roet in het eten?
“Het klopt dat onze oefenstage in Polen in het water viel, omdat er ondanks de strenge maatregelen toch enkele speelsters besmet waren. Zij gingen meteen in isolatie en zijn ondertussen hersteld en terug bij de groep. Kaja Grobelna zal spijtig genoeg niet mee afreizen naar Belgrado.”
Zonder Grobelna naar het EK, dat is toch een serieuze aderlating?
“Natuurlijk, maar zoals ik daarnet al zei: we moeten het hebben van ons collectief. En Britt Herbots heeft de rol van opposite tijdens de voorbije VNL perfect ingevuld.”
Welke rol zie je voor jezelf weggelegd? Zit jij in concurrentie met kamergenote Silke Van Avermaet voor een basisplaats?
“Ik vermoed dat ik als wisselspeelster aan het EK zal beginnen. Maar zelfs dan nog zal ik supergemotiveerd zijn en probeer ik mijn steentje bij te dragen wanneer de ploeg mij nodig heeft.”
Welke poulewedstrijden zie jij als cruciaal?
“Servië en Rusland zijn, vrees ik, te hoog gegrepen. Ik denk dat onze opener tegen Azerbeidzjan van doorslaggevende aard zal zijn voor het vervolg van het EK. Als we hen verslaan, kunnen we met vertrouwen uitkijken naar de clashes tegen Bosnië en Frankrijk. Dat zijn toch twee ploegen waar we iets moeten tegen kunnen doen.”
De strijd om de derde plaats gaat dus tussen jullie en de Azeri?
“We moeten sowieso bij de eerste vier eindigen om door te stoten, maar als we toch al even vooruitblikken, moeten we er alles aan doen om derde te worden. Stel dat we toch vierde eindigen, is de kans groot dat we tegen Italië uitkomen. Ik zie hen samen met Servië toch als de grootste kanshebber op de titel, dus dat moeten we absoluut proberen te vermijden. Servië is één van de thuislanden en ze tellen een aantal speelsters van wie ik weet dat ze na dit EK afscheid zullen nemen, dus die gaan er alles aan doen om te eindigen met een gouden medaille.”
Wat weten jullie van Azerbeidzjan, want zij zijn de onbekende factor?
“We hebben al wat video’s gezien, maar Gert en de technische staf zullen de komende dagen nog wel meer focussen op hun sterke en zwakke punten. Het komt er gewoon op neer te starten met een goede prestatie. Dat zal goed zijn voor onze moraal en er zal tegelijkertijd ook een pak druk van onze schouders vallen. De andere ploegen kunnen we toch net iets beter inschatten.”
Maar wie wil presteren, moet kunnen omgaan met druk. Waar ligt tijdens dit EK de lat?
“We willen dolgraag beter doen dan tijdens het vorige EK toen we negende eindigden. De kwartfinale halen is nu onze ambitie. Dat hebben we al tegen elkaar gezegd en die boodschap zal Gert ook nog wel brengen. Eénmaal we ons bij de top-8 scharen, kan er van alles gebeuren.”
Wanneer gaan jullie achteraf spreken van een geslaagd EK?
“Dat hangt ervan af hoe we gespeeld hebben. Als we met de ploeg echt alles gegeven hebben en we toch niet tot in de kwartfinale geraken, kunnen we onszelf niets verwijten.”
En wanneer zal je zelf tevreden zijn?
“Als ik een meerwaarde kan betekenen, al is het maar dat ik met mijn 1,93 meter tot de grootste speelsters van de ploeg behoor. Ach, ik wil echt graag bij de laatste acht eindigen, anders zal ik toch wel ontgoocheld zijn. We moeten gewoon zien dat we onze start niet missen. De groepssfeer zit alvast snor, dus hopelijk kunnen we elkaar wedstrijd na wedstrijd blijven pushen naar een hoger niveau.”
Tekst: Kevin Hennens
Foto’s: Bart Vandenbroucke
