Na een leuke laatste avond hebben de Yellow Tigers in stijl afscheid genomen van de Italiaanse badstad Rimini aan de Adriatische kust. Met de negende plaats op zestien deelnemende landen mag onze nationale vrouwenploeg terugblikken op een knappe passage in de FIVB Volley Nations League. Bondscoach Gert Vande Broek en assistent Kris Vansnick raken niet uitgepraat over de werkethiek en de veerkracht in het team. “Dat we acht van vijftien wedstrijden winnen – zes keer met 3-2 – is geen toeval. Dat is pure daadkracht”, aldus het tweespan. “We werken al zestien jaar samen en er zit nog altijd rek op. We klimmen nu op de wereldranglijst van de veertiende naar de tiende plaats. Onze hoogste ranking ooit. Het ziet er bijzonder goed uit voor de Belgische deelname aan het WK 2022 in Polen en in Nederland. We hebben heel veel aan populariteit gewonnen.”
T2 Kris Vansnick vindt het moeilijk om dè uitschieters van de campagne te noemen. “Onze 3-2-zeges tegen Polen en Olympisch kampioen China steken er voor mij bovenuit. Zo viel China weg voor de Final Four, waarin ik op een strijd voor het goud tip op de Verenigde Staten of Brazilië. Op basis van hun surplus aan fysiek talent en de vele wisselmogelijkheden. Brazilië is heel duidelijk belust op revanche na de pijnlijke uitschakeling door China in de kwartfinales tijdens de O.S. 2016 in eigen land in Rio. In de eindfase van de VNL 2021 op 24 en 25 juni fungeren Japan en Turkije als outsiders.”
Was het geen bevreemdende editie van de VNL? Om nooit te vergeten?
“Ja, alleszins. Die dekselse corona, hé. De Rode Duivels vliegen na elke match heen en weer, af en aan. Dat is voor onze sport een utopie. Zo kampeerden we van 19 mei tot 21 juni onafgebroken in Rimini. In vorige edities hadden we intercontinentale verplaatsingen. Met veel vermoeidheid (jetlag) tot gevolg. Ik denk, dat de formule in Rimini de meeste landen wel aansprak. Mogelijk voor herhaling vatbaar. De faciliteiten waren prima. Maar de FIVB wil natuurlijk het volleybal promoten over de hele wereld, dus niet louter op één locatie. Ik vermoed dat er veel overleg zal gepleegd worden over het format van de editie 2022, waarvoor we wegens de coronapandemie automatisch zijn geplaatst.”
Het toernooi is perfect verlopen. Op één incident na. Een Servische speelster werd geschorst en beboet voor een vorm van racisme in de wedstrijd tegen Thailand. Hadden jullie zelf genoeg vrijheid?
“Bij de start hadden we door de quarantaine een beetje het gevoel van opgesloten te zitten in onze bubbel op de hotelkamers. Het was ook uitkijken naar de ‘testing’, een beetje stressy, telkens na vier dagen. De lange uithuizigheid, weg van partner, vrienden en familie, is mentaal belastend. Maar het toernooi verliep door de security bijzonder veilig. Heel positief. Dat je uren rondloopt met een mondmasker is heftig, maar het went snel. Er werd na afloop van een set ook niet van kant gewisseld. Er waren geen lijnrechters en ballenrapers actief. Er stonden looplijnen uitgetekend, zodat we niet in contact konden komen met andere ploegen.
Maar kom, ik wil niet aan de klaagmuur staan. Rimini is een leuke plek: vooral die goede zeelucht, we hadden in het hotel een eigen grote ruimte (ons ‘Belgian House’) met een grote beamer, zo konden we ook eens voetbal kijken. We mochten naar een privéstrandje om wat te zonnen, ook had onze groep van zeventien speelsters plaats en ruimte genoeg om te wandelen of om een quiz in elkaar te steken. Ik vond het heel tof dat de geblesseerde Kaja Grobelna (scheurtje in buikspieren) twee van vijf weken in ons midden vertoefde. Qua timing was het anderzijds niet altijd gemakkelijk. We moesten vaak al om tien uur in de voormiddag aan de bak, dan moet je rond half zeven uit je bed. Maar de ploeg ging er goed mee om. Het voordeel was dat je nog een heel stuk van de dag over had. Soms hadden we ook match om negen uur ’s avonds, dat vond ik dan rijkelijk laat. Te laat.”
Je bent vol lof over de begeleidende staf. Je doet petje-af voor Gert Vande Broek.
“Persoonlijk vond ik het bijzonder knap hoe onze T 1 Gert met de omstandigheden omging. Hij roteerde vaak en schudde winnende tactische verschuivingen en alternatieve opstellingen uit zijn mouw met Herbots / Guilliams (van receptie-hoek naar opposite, nvdr.), naar een systeem met 3 midden-aanvalsters. Het is één van Gert zijn grote sterktes om speelsters mee te krijgen in zo’n polyvalent verhaal, de rolverdeling duidelijk toe te lichten en vooral de switches toe te passen op het juiste moment in functie van de tegenstanders. We hebben op een goeie maand vijftien wedstrijden gespeeld. Goed voor 56 sets, het hoogste aantal van alle landen. Onze kiné Bert Heremans heeft uitstekend werk geleverd, dat mag ik niet vergeten te stellen.”
Jullie klopten ‘challenger’ landen Polen, de Dominicaanse Republiek en Canada. Jullie wonnen tegen vijf ‘vaste landen’ van de VNL: China, Servië, Thailand, Zuid-Korea en Italië. Acht zeges: dat is niet niks. We overlopen met jou even het Belgische parcours.
Week 1: EEN MOEIZAME START
Match 1: Nederland-België 3-0
“Nederland was in aanloop van de VNL tweemaal onze sparringpartner. Zij kenden ons dus goed en hebben ons goed vastgezet. We waren ook wat nerveus. Oranje is sterk, jawel.”
Match 2: België-Rusland 2-3
“Er zat meer in, maar we konden een 2-0-voorsprong niet bekronen. Ook de kansen op 3-1 werden niet omgezet. We waren toch blij met het eerste puntje, omdat dit toch een Rusland op volle kracht was.”
Match 3: Duitsland-België 3-0
“Duitsland is sinds 2013 al vaker ons zwarte beest. Ook zij staken veel op uit de drie oefenmatchen. We kwamen moeilijk tot scoren. Dat is achteraf goed gekomen.”
Week 2: DRIE INDRUKWEKKENDE ZEGES OP EEN RIJ
Match 4: België-Dominicaanse Republiek 3-2
“Zonder corona was week 2 in Brussel gepland. T 1 Gert roemde de ploeg bij de eerste zege voor haar moed, haar sterke mentaliteit en het karaktervolle spel. We zouden op drie dagen vijftien sets spelen. Dat is loodzwaar. Guilliams, Lemmens, Van Gestel en Herbots (33 punten) konden 0-2 wegwerken. Een bijzondere prestatie.”
Match 5: België-Polen 3-2
“Weer een staaltje van onze grootse ‘tijgermentaliteit’. We wonnen dit beklijvende duel ondanks onze mindere gestalte. Speelster van het Jaar Silke Van Avermaet trok de zege mee over de streep.”
Match 6: België-Zuid-Korea 3-2
“Opnieuw een slijtageslag, een ware thriller. Met Nathalie Lemmens op het voorplan. Britt Herbots tikte 32 punten binnen.”
Week 3. NOG IMPOSANTER: DE WERELDTOP BEEFT
Match 7: China-België 2-3
“Een Belgische bijltjesdag tegen de Olympische kampioen. Een historische prestatie. T 1 Gert noemde het resultaat ‘fenomenaal’. Met 9 aces en 17 blokpunten, waarvan 9 (een record) voor Marlies Janssens. Set-up Ilka Van de Vyver joeg haar team naar topniveau. Met absolute uitblinksters Britt Rampelberg op de libero en Britt Herbots (28 punten) op de opposite.”
Match 8: België-Brazilië 0-3
“’Brasil’ is absolute wereldklasse. T 1 Gert wist dat op voorhand en gaf graag speelkansen aan Van Sas, Krenicky, Sobolska, De Valkeneer. Lemmens en Stragier. Die opties waren doorgepraat, want we wilden iedereen het hele toernooi fit houden.”
Match 9: België-Servië 3-2
“Onze vijfde zege na een zesde tiebreak. Niet te geloven: we klopten de wereldkampioen en Europese kampioen, weliswaar niet in hun sterkste opstelling. Van Avermaet haalde 19 punten, Herbots 28.
Week 4. DRIE LEERRIJKE DUELS
Match 10: Verenigde Staten-België 3-0.
“T 1 Gert liet Herbots (al 500 aanvallen gedaan) en Marlies Janssens (keelontsteking) rusten. Zij stak drie dagen in bed. Helena Gilson debuteerde in de basis. Onze onuitgegeven ploeg had te weinig automatismen. De VS zouden in 15 matchen 14 zeges pakken. We vonden de wedstrijd zeer leerrijk in functie van de lange termijn.”
Match 11: Turkije-België 3-0
“Herbots en Janssens keerden terug. Maar de Turkse opslagdruk lag heel hoog. Na Turks verlies tegen Japan had hun coach Guidetti een speech van drie uur gehouden. Met winnend effect via aanvalster Karakurt, weldra ploegmaat van Herbots bij Novara (Ita). We ondergingen de wet van de sterkste. Turkije vecht voor elke centimeter, het was niet evident om antwoorden te vinden op hun acties.”
Match 12: België-Japan 1-3
“Japan benadert de technische perfectie. Met het beste eerste contact van de wereld en verder snel en flitsend spel. Zo mooi voor het oog. Zij voeren allerlei taken feilloos uit, ook in de defensie. Je kan er veel van opsteken. Ze lijken me helemaal in vorm voor de Olympische Spelen in eigen land.”
WEEK 5: TIGERS ZETTEN DE KERS OP DE TAART
Match 13: Thailand-België 1-3
“Andermaal doorbrak Britt Herbots (33 ptn.) de kaap van een dertiger. Ilka Van de Vyver zorgde mee voor een bonus in de wereldranking. In aanval en side-out speelden de Tigers voortreffelijk.”
Match 14: België-Italië 3-2
“Onze zevende zege, onze zesde vijfsetter. Herbots (34 ptn.) verlegde weer haar grenzen. Voor de vierde keer ging ze voorbij de bijna magische grens van 30 punten.”
Match 15: België-Canada 3-0
“De bekroning, de achtste zege, helemaal de kers op de taart, met die ‘drie op drie’ in de slotweek. We zijn negende geworden in de eindstand. Als vierde Europees land na Turkije, Nederland en Rusland. We houden wel Duitsland, Polen, Italië en Servië achter ons. Nogmaals: Servië, China en Italië speelden niet met hun A-ploeg.”
Enkele Yellow Tigers hebben zich mooi in de internationale etalage gespeeld.
“Inderdaad. Britt Herbots was als 21-jarige (!) de beste aanvalster en beste scoorster van het volledige toernooi. Zoals Lukaku de afwerker is van de Rode Duivels, is Herbots de aanvalster van de Tigers. Britt scoorde 337 punten: 314 in aanval, plus 12 bloks en 11 aces. Dat zijn gemiddeld 22,46 punten per match. Marlies Janssens werd beste serveerster (meer dan 20 opslagpunten) en tweede beste blokkeerster. Kapitein Ilka Van de Vyver, geroemd voor haar fenomenale ‘drive’, werd uitgeroepen tot derde beste set-up. Zij is een recordvrouw met 177 caps bij de Yellow Tigers op haar naam. Ook libero Britt Rampelberg, Celine Van Gestel, Jodie Guilliams en Silke Van Avermaet speelden een heel verfrissend toernooi.”
Het team en ook jullie krijgen verdiende rust tot 14 juli.
Kris Vansnick: “Ik ben blij dat ik Marlies en mijn zoontjes Sepp (9) en Ferre (6) eindelijk weer kan omarmen. In de voorbereiding op het EK trekken we op driedaagse stage naar Bielsko Biala in Polen en we organiseren ook een stage in Leuven tegen Duitsland. Op het EK zelf (18/8 tot 4/9) treden we aan in Belgrado (hoofdstad van Servië) in poule A tegen het gastland (ook de titelverdediger) en tegen Azerbeidzjan, Rusland, Frankrijk (met coach Emile Rousseaux) en Bosnië-Herzegovina. De top vier van de vier poules van zes landen stoot door naar de achtste finales. In 2019 eindigden we op het EK als negende, nu is top acht het grote doel. Met de mentaliteit van de VNL moet dat zeker kunnen. Dan zijn we quasi helemaal zeker van het WK 2022.”
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: FIVB
