Niet alleen voor alle volleybeoefenaars was de voorbije competitie een dikwijls abnormale periode vol Coronastops, ontregelde programma’s en een gemis aan supporters. Ook voor bondscoach Fernando Munoz Benitez was zijn start bij de Red Dragons alles behalve een geschenk. Terwijl zijn familie in Griekenland of Spanje vertoefde, moest hij maar zien hoe hij best de Belgische kandidaten voor de nationale mannenploeg kon opvolgen.
Zelf maakt de vriendelijke, correcte trainer-coach er allerminst een drama van. “Alle andere landenploegen zaten in hetzelfde schuitje, met een slot van de competitie dat ook nog eens varieerde van land tot land. En als de spelers naar de trainingen kwamen van de Red Dragons, dan werden ze twee keer per week getest. Hopelijk komen we ook hierin stilaan tot meer ‘normale’ situaties.”
Hoe volgde je eigenlijk de prestaties van de kandidaat-Red Dragons?
Fernando Munoz: “Ik volgde ze op vier manieren. Ik was aanwezig op een aantal belangrijke wedstrijden. Ik kon nagenoeg alle andere matchen volgen via ‘live stream’. Er waren natuurlijk ook steeds de statische gegevens. Tenslotte kreeg ik van onze scout Jorge een soort ‘performance over all the games’. Niet alleen van de spelers in de Belgische competitie, maar ook van diegenen die in het buitenland actief waren. Op die manier kreeg ik toch een nuttig overzicht van elke speler individueel.”
Kon je ook de buitenlandse spelers goed volgen?
“We hadden nagenoeg elke week contact. Als iemand niet of weinig speelde, wilden we weten wat de reden was: tactisch of medisch? Sommige spelers werden ook met Covid geconfronteerd. Matthias Valkiers sukkelde dan weer maanden met zijn rug, bij Stijn D’Hulst doken er dan weer blessuurtjes op net na de play-offs. En ach, je weet sowieso dat de meeste spelers na de competitie wel hier of daar kleinere of grotere kwaaltjes hebben. We willen iedereen dan ook van dichtbij volgen vanuit onze sterke medische staff in Leuven.”
Wat heb je tijdens jouw eerste seizoen als bondscoach geleerd?
“Eén van mijn doelstellingen in die periode was natuurlijk om alle spelers zo goed mogelijk te leren kennen. Er waren er die ik al sinds vele jaren kende, maar ik moest ook aan de toekomst van de Red Dragons denken en aan het verbeteren van alle mogelijke kandidaten. Ik ben eigenlijk niet echt op verrassingen gestoten, want ik volgde gewoon de junioresgeneratie die er aankwam en die de overstap naar het seniorenniveau moest maken. Er deden zich geen individuele verrassingen voor: ik kreeg wel de bevestiging dat hier behoorlijk wat talent aanwezig is.”
Maar je zag meteen in de twee oefeninterlands tegen Polen (twee keer 4-0 verlies) dat er nog een enorm verschil is tussen talentrijke jongeren en seniores van een topniveau…
“Toen we de afspraak maakten voor die oefeninterlands tegen Polen, wisten we vooraf dat zij zouden aantreden met hun beste ‘line-up’. Niet alleen hun basisploeg, maar gewoon de vijftien, twintig kandidaat-internationals bij de wereldkampioenen. Uiteraard was voor mij het resultaat het minst belangrijke. Ik wilde vooral aan ons jonge team laten zien hoe het eraan toegaat op internationaal niveau. De meeste jongens krijgen misschien maar drie, vier kansen in hun carrière om tegen de beste ploeg van de wereld te spelen. Zij moeten ervaren hoe het is om op topniveau te spelen.”
Het werden toch wel twee erg zware nederlagen…
“Verliezen is nooit plezant, maar onze spelers verstonden het wel. De tweede dag reageerden ze al beter en keken ze niet meer zo op tegen een wereldploeg als Polen. Het waren voor hen nuttige experimenten: zien hoe het is als profspeler in alle factoren van het leven. Ik denk dat het voor de meesten een goed idee gaf. Zeker voor onze twee jongere spelverdelers, Liam McCluskey en Kobe Brems, was het kijken hoe ze in de toekomst moesten evolueren naar internationaal topniveau. Natuurlijk was dat ook het geval voor de andere jongeren spelers, maar spelverdelers hebben toch een sleutelpositie in een team.”
Je hebt geen klachten over de welwillendheid van iedereen om te komen trainen?
“Hoegenaamd niet. Iedereen zet zich ten volle in tijdens de trainingen om tot hun beste niveau te komen binnen drie weken tijdens de Final Four van de European Golden League in Kortrijk. Het zou ook maar erg zijn, mocht je als trainer te maken krijgen met spelers die tegen hun zin naar de trainingen komen. Beter iemand met een uitstekende mentaliteit dan iemand die er zo maar bijloopt.”
Wat is de sterkte van deze groep spelers?
“Ik moet elke keer een keuze maken. Kiezen wie er op dit moment de beste is. Want uiteindelijk werken wij met een grote groep. Paralel met de basisspelers beschikken wij over een groep jongeren die we op een andere manier willen klaar stomen voor het topniveau. In die optiek beschik ik eigenlijk over een 30-tal spelers, maar voor de matchen van de komende weken wordt dat beperkt tot vijftien, twintig spelers. En dan nog rekening houden met een aantal spelers die – om verschillende redenen – momenteel onbeschikbaar zijn: Tuerlinckx, Van den Dries, Valkiers, Klinkenberg, D’Hulst, Stuer, Grobelny… Wie mee gaat naar Estland of Letland, zal ook kans krijgen om te spelen. Soms als speler of zeker ook op training. Want na het toernooi in Estland hebben we daar nog een oefenwedstrijd op het programma staan, zodat we niet naar Brussel weerkeren om naar het nabijgelegen Letland te vertrekken. Alleen Sam Deroo krijgt vrijaf voor het tweede toernooi, maar zal er in Kortrijk opnieuw bij zijn.”
Hoe hoog schat je jullie sterkte in?
“We moeten ervan uitgaan dat we eigenlijk sterker zijn dan de tegenstanders. Maar het is natuurlijk voor iedereen de eerste officiële wedstrijd sinds meer dan een jaar. We moeten dus als team de kans krijgen om ons te adapteren aan mekaar en aan een bepaald niveau. Het zal goed zijn dat wij nog twee toernooien krijgen om stilaan naar ons beste niveau te klimmen als we de Final Four spelen. Dan kunnen we zien waar we staan, zowel als individu dan als team. “
Jullie staan zowaar 3de op de CEV-ranglijst, maar slechts 19de op de FIVB-lijst. Is dat ook belangrijk voor jullie wedstrijden tijdens de komende weken?
“Alle officiële wedstrijden tellen mee; Het winnen van de Final Four in de Golden European League is onze doelstelling. Maar we willen natuurlijk ook onze positie behouden op de ranglijsten en dus willen we elke match winnen. De spelers kennen de situatie, want die wereldranglijst kan ook belangrijk zijn om ons eventueel te kwalificeren voor het WK. Ik denk niet dat elke ploeg gedurende zes wedstrijden met hetzelfde team zal aantreden. Misschien komen wij ook voor de dag met een ander team in Kortrijk, maar dat moet nog geconfirmeerd worden. Het zou b.v. motiverend kunnen zijn, mochten we Stijn D’Hulst, de speler van het jaar, weer recupereren.”
Vandaag is er ook de lottrekking voor het EK. Die derde plaats op de CEV-lijst kan dus ook daar belangrijk zijn.
“Op 1 januari 2022 worden de ranglijsten van CEV en FIVB veranderd. Voor het CEV tellen alleen de confrontaties met andere Europese teams. Maar je kan niet ontkennen dat onze huidige ranglijst positief kan zijn bij de samenstelling van de reeksen, hoewel we net zo goed in de derde ‘pot’ kunnen zitten, want elk organiserend land (Polen, Tsjechië, Estland en Finland) mag eerst zelf een ander deelnemend land kiezen, waarna pas het spel van de andere ‘potten’ spelen. Om op het EK zo hoog mogelijk te eindigen, is het niet alleen belangrijk Polen te ontwijken, maar ook ploegen die nadien in de groep van Polen terecht komen.”
Wat zijn dus de doelstellingen voor de Red Dragons in 2021?
“Wij willen de Final Four in Kortrijk winnen en op het EK willen we beter doen dan in de vorige editie, toen België als negende eindigde. In die Final Four verwacht ik Oekraïne en Turkije uit de andere groepen.”
Wat weten jullie over de tegenstanders van de komende twee weken: Estland, Letland en Spanje?
“Letland zou een gans ander team dan vorig jaar bezitten, o.a. zonder Hermans Egleskains (ex-Maaseik). Bij de Esten veranderden ze de spelverdelers. Spanje wijzigde op drie plaatsen. Maar ze zullen één punt gemeen hebben tegen ons: ze zullen zonder stress aantreden, want ze hebben niks te verliezen. In Spanje werd Guaguas – het vroegere Canarias – landskampioen met twee Cubanen in de ploeg en een middenblokker en een receptie-hoekspeler in de selectie van de nationale ploeg. Ze versloegen in Spanje o.a. Almerias en Teruel.”
Wat zijn de ambities van de Red Dragons op langere termijn?
“Op lange termijn willen we met dertig spelers blijven trainen en dus in de breedte sterker worden. Maar het doel is ons kwalificeren voor het WK, daar een goed resultaat halen om dan in aanmerking te komen voor de Olympische Spelen. Hoe moeilijk ook: deelname aan de Olympische Spelen blijft het ultieme doel. Daarvoor moeten we onze ranking nagenoeg elk jaar trachten te verbeteren. Maar hoe dan ook: voor de Olympische Spelen blijven de Europese ploegen benadeeld. Zij zijn beter dan een aantal deelnemers uit andere continenten. Het feit dat het aantal ploegen tot twaalf beperkt wordt, is eigenlijk onbegrijpelijk, maar we kunnen alleen maar onze job doen.”
Tekst: Marcel Coppens
Foto’s: Bart Vandenbroucke en Marcel Coppens
De Belgische selectie: Jolan Cox, Lou Kindt, Sam Deroo, Liam McCluskey, Kobe Brems, Mathijs Desmet, Seppe Rotty, Tomas Rousseaux, Dennis Deroey, Jelle Ribbens, Martijn Colson, Ferre Reggers, Wout D’Heer, Arno Van de Velde, Lennert Van Elsen.
Wedstrijden European Golden League (Belgische tijden)
POULE A:
Eerste toernooi in Tartu (Estland); 28/05: 19u Letland – België; 29/05: 15u Spanje – België; 30/05: 18u België – Estland.
Tweede toernooi in Liepaja (Letland): 04/06: 18u40 Letland – België; 05/06: 18u Estland – België; 06/06: 14u Spanje – België.
POULE B:
Oekraïne (2x gastland), Roemenië, Slovakije.
POULE C:
Wit-Rusland, Tsjechië, Turkije, Portugal. Eerste toernooi in Wit-Rusland, tweede in Portugal.
Final Four in Kortrijk (19 en 20 juni)
