De door de wol geverfde Christophe Achten (42) is T 2 bij de Red Dragons in het spoor van de Spaanse T 1 Fernando Muñoz Benitez. De zeer ervaren Achten, koosnaampje ‘Ocho’ voor de vrienden, beleeft wondere tijden en rijgt al vele hoogtepunten aan elkaar.
Eind december 2020 werd hij bovendien de trotse vader van dochtertje Estée. Mama is Stephanie Van Bree, ex-topspeelster, Belgisch beachkampioen en weldra weer actief in het Belgische beachcircuit met Britt Ruysschaert als partner. Ondertussen zet echtgenoot Christophe alles op alles in de European Golden League en nadien op het Europees kampioenschap 2021.
Het virus COVID heeft de werking van de nationale ploegen een jaar lang op de helling gezet. Zeg beter… danig verstoord. In feite waren twee oefenwedstrijden in en tegen Polen en versus Vital Heynen, de allereerste inschatting van het beschikbare potentieel. Mogelijk kunnen de Belgen wegens blessureleed niet over alle power beschikken.
Hoe kijk je terug op die twee vriendschappelijke interlands?
Achten: “Weliswaar verloren we in Lodz op 13 en 14 mei twee keer tegen de regerende wereldkampioen. Maar ik vond het desondanks een positieve ervaring, met hardhitter Jolan Cox als kapitein. Veel consequenties moet je aan de uitslagen (twee keer 3-0-verlies, ook verlies van de losse vierde set) niet vastknopen. We waren afgereisd met een mix van A-spelers en beloften. Polen was met Kubiak, Leon, Drzyzga en libero Zatorski ongrijpbaar. Logisch hé, als je de titel van wereldkampioen me je meedraagt. Ik heb heel kort met Heynen gepraat. Hij had veel beslommeringen aan zijn hoofd en weinig tijd.”
Je combineert de zomercampagne van de Red Dragons met de voorbereidingen bij jouw nieuwe club in de eerste Duitse Bundesliga: United Volleys Frankfurt. Een prachtige club voor jou.
“Ja, ik kon nog blijven bij VC Netzhoppers KW Bestensee in de buurt van Berlijn. Maar alweer Covid maakte de verplaatsingen vanuit onze woonplaats Ranst naar de Duitse hoofdstad bijzonder moeilijk. Ik heb dan gebruik gemaakt van de opstapclausule in mijn contract. Met Frankfurt (enkele rit 400 km) halveer ik de afstand met het thuisfront. Ik wil Estée en Stephanie veel meer zien, vandaar mijn vertrek bij VC Netzhoppers. Ze hadden er alle begrip voor.”
In elk geval heb je bij ‘Netzhoppers’ naam en faam gemaakt met drie rake stunts in de Duitse beker.
“Zeer zeker: het waren drie historisch unieke prestaties. Nog extra in de verf gezet door de omstandigheden. Ik denk niet dat ik dergelijke sensatie nog vaak kan overdoen. Tegen Düren in de achtste finales, Recycling Volleys Berlijn in de kwartfinale en Herrsching in de halve finale triomfeerden we driemaal met 3-2. Op een fenomenale manier, omdat we drie keer een 0-2-achterstand konden wegschoffelen. Ideaal voor een ‘boost’ van onze vechtlust en de ronduit schittererende teamsfeer. In de bekerfinale lukte dat uitgerekend tegen Frankfurt niet meer. We konden geen set pakken.”
Door jouw overstap naar Frankfurt maak je alleszins bijzondere progressie.
“Ja, ik geniet het voordeel dat ik met bekerwinnaar Frankfurt Europees mag aantreden. Er is bij United Volleys een nieuwe jonge CEO opgestaan, die de club heeft overgekocht. De man heeft mogelijkheden en barst van ambitie. Hij heeft zich ook genesteld in het Frankfurtse ‘Galaxy’, top in het American Football, om ook in die sport furore te maken.
Bovendien kan ook Frankfurt putten uit diverse volleybalscholen in het land. Voor meisjes onder andere in Münster en Dresden. Voor jongens in Berlijn, Kempfenhausen München, Leipzig en Frankfurt, prima gedecentraliseerd verspreid over diverse regio’s. Er is dus ook een volleybalschool met internaat vanaf 16 jaar in Frankfurt (deelstaat Hessen), waarmee wij intensief zullen samenwerken. De school ligt op 100m van onze trainingshal in de schaduw van het voetbalstadion van Eintracht Frankfurt. Ja, de recrutering van jong talent wordt uitgebouwd met de legendarische Duitse ‘Gründlichkeit’: zeer grondig.”
Frankfurt is een gigantische metropool, met de Europese Centrale Bank ECB ook het financiële hart van West-Europa. Je waant je in New York door de vele wolkenkrabbers.
“Ik ben zeer benieuwd naar de concrete kennismaking. Ik heb een zeer mooie weg afgelegd. Ik startte een tiental jaren geleden als T 2 bij Gert Vande Broek in Asterix Kieldrecht. Ik was assistent van Marko Klok bij VC Lindemans Aalst, T 2 bij de Red Dragons onder Dominique Baeyens (2013-2017), hoofdtrainer bij Puurs (Liga B) en bondscoach van IJsland. Dan kon ik op vraag van Vital Heynen, de opvolger van Baeyens, teammanager worden van de Red Dragons. Maar ik heb niet toegehapt. Welke clubs volgden alsnog: Raision Loimu (Fin), Rottenburg (Duitse eerste Bundesliga; wegens budgetproblemen gestopt op het hoogste niveau), T 2 bij Muñoz, T1 bij Netzhoppers en weldra United Volleys Frankfurt.”
Kan je al enige info meegeven over vertrekkers, nieuwkomers en blijvers?
“De Argentijnen Imhoff en Quiroga vertrekken. Net als de twee set-ups: Matthias Valkiers (VHL Haasrode Leuven) en Mario Smidgall. Jochen Schöps en Daniel Maleschka, beiden op de opposite, hebben bijgetekend. Net als Mad Baxpöhler en Linus Hüger. Nieuw is de Zweed Viktor Lindberg als receptie-hoek. Ik had hem onder mijn hoede bij Raision Loimu. Ik ben overigens al bezig met de oefenplanning: Tectum Achel en Knack Roeselare komen bij ons in Frankfurt sparren en zelf zullen we aantreden in Maaseik tegen VC Greenyard.”
Nu schakelen we over naar de Red Dragons. Wat is min of meer de stand van zaken in die gelederen?
“Heel positief. We hebben hard getraind in het Sportkort aan de Tervuursevest in Leuven. We hopen nu de puzzel helemaal goed te leggen voor de European Golden League. Ik vertel u graag dat Tomas Rousseaux (knie, Katowice, Pol), Kevin Klinkenberg (Suwalki? Pol), Sam Deroo (enkel, Rzeszow, Pol), Bram Van den Dries (knie, Panathinaikos Athene), Hendrik Tuerlinckx (VHL Haasrode Leuven) en ‘Knackie’ Stijn D’Hulst (revalidatie na liesbreuk) een speciaal trainingsprogramma volgen. Ze waren er zo niet bij in Polen. Sam Deroo zal zeker niet alle Golden League-interlands afgewerken. Igor Grobelny heeft definitief afgemeld. Matthias Valkiers (ingreep aan de rug) is een hele tijd niet beschikbaar. Zo komt er aan de pass ruimte voor youngsters Liam Mc Cluskey, Seppe Van Hoyweghen of Kobe Brems. Ook aanvallend moeten we knopen doorhakken.”
De European Golden League omvat twee toernooien. Het eerste in Estland (28-30 mei), het tweede in Letland (4-6 juni).
“Een niet onaardig schema. We keren tussendoor niet naar huis terug. De uitdaging is zo hoog mogelijk te eindigen. Ook al zijn we als organisator zeker van een ticket voor de Final Four, die midden juni (19-20/6) in Kortrijk wordt georganiseerd. Door COVID zit een promotie naar de Volley Nations League er in deze editie niet in. Nederland heeft twee keer geluk. Het mag in de VNL China vervangen en is er een seizoen later automatisch ook nog bij. In de European Golden League zijn geen promovendi of dalers gepland. Het huidige contingent in de VNL ligt voor 2022 reeds vast. Ook bij de vrouwen. De Yellow Tigers kunnen niet in de VNL wegvallen.”
Geen kans op promotie: de FIVB heeft het extra Challengertoernooi geschrapt.
“Bedoeling was de diverse continentale winnaars tegen elkaar uit te spelen in Portugal voor promotie naar de VNL. Maar daar is dus geen sprake van. Geruchten zeggen, dat de FIVB alweer nadenkt over hervormingen en andere formules. Wat is daarvan waar? Dat is koffiedik kijken.”
Toch mogen de VNL en de twee European Leagues niet beschouwd worden als louter gezellige oefentoernooitjes.
“Neen, neen. Het is voortaan opletten geblazen. Elke wedstrijd opnieuw. De FIVB hanteert nieuwe normen voor de wereldranking (WR). De reglementering (zie uitleg op site van FIVB bij het iteam ‘rankings’, nvdr.) stelt dat in elke wedstrijden punten te verdienen zijn voor de WR. Een beetje zoals wordt toegepast in het mondiale tennis. Elke wedstrijd is van belang. Wellicht worden bijv. voor het WK niet langer kwalificatieronden gespeeld, maar wordt puur gekeken naar de stand van de WR, waarin we op de 19de plaats figureren.
Voor het WK 2022 zijn regerend kampioen Polen en de toekomstige Europese kampioen al zeker geplaatst. De plaatsjes worden zeer duur. Bovendien heeft de FIVB een classificatie van toernooien opgesteld. Hoe groter het impact van het event, des te meer punten er te grijpen zijn. Op één staan de O.S., op twee het WK, op drie de Volley Nations League (VNL) enz…. “
Bondscoach Muñoz zal later deze week zijn licht laten schijnen op de European Golden League. Maar hoe denk jij erover?
“Wij maken de grootste kans op toernooiwinst. Estland is verjongd aan de pass. Het is leuk om Märt Tammearu (Tartu, nu aanwinst van Knack Roeselare) en middenmannen Andri Aganits (P.A.O.K. Thessaloniki) plus Timo Tammemaa (Rzeszów) en beiden ex-Maaseik aan het werk te zien. Hun Franse coach Cedric Enard, in dienst bij RVV Berlijn, ken ik persoonlijk.
Bij Letland staat topper Hermans Egleskalns (ex-Maaseik, nu Olympiacos Athene)) niet op de ploeglijst. Mij lijkt Spanje met Trinidad de Haro (ex-Roeselare) en Alex Vigil (ex-Maaseik), 2m10) het kneusje in de poule. Anderzijds is er een moeilijk in te schatten factor: vorig zomer heeft Fernando Muñoz weinig of niets kunnen doen. Hij hanteert natuurlijk een andere stijl dan Baeyens en Heynen, maar de tijd is te kort om nu al te vergelijken. Hij is het zelf ook allemaal een beetje aan het uitzoeken. Alles is nog zo nieuw, ook trouwens voor mijzelf. Fernando zet prima de lijnen uit, maar hij geeft mij ruimte, dat geeft me een aangenaam gevoel.”
De EK-campagne gaat als tweede zomerluik van start op 22 juli.
“Ja, het EK loopt van 2 tot 19 september met als gastlanden Polen, Tsjechië, Finland en Estland. Tegen die tijd zullen we Stijn D’Hulst zeker gerecupereerd hebben. Misschien is hij al speelklaar voor de Final 4 van de European Golden League in Kortrijk. Laat het ons hopen. Naar Est- en Letland kunnen vijftien spelers mee. In de omkadering zijn Koen Aerts (VHL Haasrode Leuven), de Spanjaard Jorge Rodriguez (scouter) en Thomas Lauwers (kiné) aan het werk. Steven Opsteyn is onze fysical coach, maar hij zit even in quarantaine, omdat zijn zoon een covid-besmetting had opgelopen.”
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: Bart Vandenbroucke
