Geen winterstop voor onze beachvolleyers

Terwijl U – met de winter in aantocht – lekker aan het haardvuur zit en gezellig naar een aflevering van ‘De slimste mens’ kijkt, zijn onze Belgische beachvolleyballers volop bezig om hun activiteiten in het zand verder te zetten. Dries Koekelkoren en Tom Van Walle maken op dit moment hun valiezen klaar om naar Mexico te vertrekken. Zij staan derde in de kwalificatiegroep aan de baai van Chetumal in het oosten van het land. Sarah Cools en Lisa Van den Vonder zijn momenteel in Tel Aviv als zesde geplaatst en mogen meteen meedoen in de hoofdtabel van dit ‘one-star’ FIVB-toernooi.

“Die gunstige klassering biedt kansen om iets neer te zetten”, vertelt Liesbeth Van Breedam, die de beachvrouwen wel begeleidt, maar niet mee afreisde naar Israël. “Het is afwachten hoe Lisa en Sarah de bruuske stap van zaalvolleybal naar beachvolleybal kunnen verwerken. Is de periodisering en de voorbereiding op dit toernooi optimaal verlopen? Neen. Moeten we begrip hebben voor het feit dat onze beachtoppers niet honderd procent voor het strandvolleybal kunnen kiezen ? Ja, want er moest een financiële keuze gemaakt worden. Sarah Cools speelt daarom nog indoorvolleybal bij de fusieploeg van Tongeren-As. Bij deze Limburgse topploeg kan ze, wat begeleiding en ondersteuning betreft, niet beter zitten. Ladies Volley Limburg doet het trouwens – met Sarah Cools als middenspeelster – bijzonder goed in de Liga A bij de vrouwen. Ook Lisa Van den Vonder blijft in het ritme tijdens de zaaltrainingen in Zandhoven. Daarnaast hebben de beide volleybalsters nog specifiek gerichte, individuele workshops en een wekelijkse training in het zand.”

Indien men de lange termijnvisie – de Olympische Spelen in Parijs 2024 – wil realiseren, moeten er in de toekomst drastische beslissingen genomen worden. Met een éénsterrentoernooi, zoals in Tel Aviv, kan je onvoldoende punten scoren om in het internationaal beachvolleybal te concurreren met de andere teams. “Het ligt gevoelig, het is een moeilijk verhaal”, geeft Liesbeth Van Breedam toe. “Ons beachduo Cools-Van den Vonder moet stilaan – lees: zo snel mogelijk – naar de hoger gequoteerde toernooien overstappen. FIVB-competities die drie- en viersterren op hun label hebben. Anders blijft onze Belgische ‘beach-hoop’ ter plaatse trappelen en zal de olympische kwalificatie een droom blijven. Het is een heet hangijzer, het is al een tijdje een lastig en delicaat thema.”

Sarah Cools en Lisa Van den Vonder laten ons vanuit Tel Aviv weten dat een combinatie zaal-strand inderdaad niet tot topresultaten zal leiden. “Maar ik moest kiezen: ofwel gaan werken, ofwel voor Tongeren-As kiezen. Ik wil toch een klein beetje geld verdienen om niet afhankelijk te zijn van iedereen rond mij”, toont Sarah Cools aan dat haar situatie niet zo eenvoudig is. “Ik ben erg blij dat de Limburgse fusieclub mij de ruimte en de tijd geeft om de twee volleybalwerelden te combineren.” De beide beachvolleybalsters laten horen dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is. De keerzijde van de medaille, de weg naar succes is geplaveid met obstakels.

“Het is zonder steun niet mogelijk om alles op het beachvolleybal te zetten. Het is gewoon de harde realiteit. Ik heb tijdens sollicitatiegesprekken ondervonden dat de zakenwereld niet staat te wachten op iemand die een aantal keer per jaar afwezig is, omdat zij een internationaal beachtoernooi moet gaan spelen. “Ik ben er soms wel en soms niet”. Die formule wordt niet geaccepteerd wanneer je op zoek bent naar een job.” Lisa Van den Vonder is volop aan het werken en gelukkig kan zij haar job in de bakkerij wel combineren met het beachvolleybal.

“We doen het allebei zo graag”, lacht de Kempense volleybalster. “En nu we hier zijn en op een mooie positie mogen starten, willen we onze ambitie tonen. Kansen heb je altijd. Die moet je grijpen. Vandaag openden we deze FIVB-manche in Israël tegen Grawender-Simonsson uit Zweden met 21-19, 21-16 winst. Nadien verloren we van de Japansen Kaho-Reika met 23-25 en 17-21.”

De topbeachers bij de mannen reizen vrijdag af naar Chetumal in Mexico waar (van 12 tot 17 november) een viersterrentoernooi van de FIVB zal doorgaan. Tom Van Walle en Dries Koekelkoren starten als derde in de kwalificatiegroep en willen absoluut doorstoten naar de hoofdtabel. Drie teams uit Mexico krijgen een wildcard in hun eigen land en mogen in de ‘main draw’ beginnen. Misschien liggen er in de Mayastad mogelijkheden om een topresultaat te halen.

“We zijn blij dat we terug aan de slag kunnen gaan”, klinkt Dries Koekelkoren vol verwachting. “Er was een onderbreking in de beachkalender. Die hebben we opgevuld met veel krachttraining en ook sessies met bal. We hebben er veel zin in, omdat het al een tijdje geleden is dat we een echte wedstrijd met inzet speelden. We beschouwen dit laatste toernooi van het jaar eigenlijk als start naar 2020. De laatste rechte lijn naar een mogelijke kwalificatie voor Tokio wordt een race tegen de tijd. Dus moeten we die nu inzetten. Na dit toernooi beginnen we aan stages in Nederland en Zwitserland. We geven onze hoop niet op. We mogen niet twijfelen. We moeten en willen sterk presteren om de minimale vooruitzichten voor deelname aan de Olympische Zomerspelen te behouden. Zo lang er nog mogelijkheden zijn, blijven we erin geloven.

Waar liggen de kansen? De Continental Cup en een paar uitmuntende resultaten in het FIVB-circuit. Elk toernooi wordt een sleutelmoment. We hebben dringend eindrangschikkingen in de top-acht nodig. Dat is de enige manier om in de internationale rangschikking te klimmen. We beginnen in Mexico aan onze volgende missie. Het is een misschien unieke, maar zeker geen eenmalige kans om onze doelstelling te bereiken.”

Tekst: Walter Vereeck

Foto’s: Bart Vandenbroucke