De 26-jarige Oost-Vlaamse Laura Heyrman heeft één seizoen in de Japanse Liga achter de kiezen. Net zoals de Zutendaalse Freya Aelbrecht. Laura kwam eerder uit voor Asterix Kieldrecht, Dresden (Dui), Modena (Ita) en dus het Japanse Hitachi in seizoen 2018-2019.
Ze keert echter naar Italië terug. Ze zal weldra aanzetten in de Serie A en de Europese CEV Cup bij Saugella Monza, waar de betreurde coach Miguel Falasca (fatale hartstilstand) wordt opgevolgd door Massimo Dagioni. Monza won de Europese titel 2019 in de Challenge Cup. Heyrman kan haar moedertaal in ‘la bella Italia’ op peil houden met de Nederlandse international Floortje Meijners in de rangen.
Het olympisch kwalificatietoernooi OKT in Italië en het EK 2019 in Polen gaat aan haar voorbij. We blikken even terug op haar ervaringen en belevenissen in het land van de rijzende zon. Van A tot Z.
A (Met Aelbrecht)
Ik speelde voor Rivale Hitachi. Freya Aelbrecht voor Aquaferies Kurube. Mijn ploeg behaalde de achtste plaats. Freya en ik hadden enorm veel contact. Vrijwel dagelijks hingen we aan de telefoon of communiceerden we via skype of sociale media. We konden onze ervaringen delen. Dat werkt versterkend zo ver van huis.
B (Leven in Japan en België)
Leven in Japan is absoluut een heel aparte ervaring. Aziaten hebben een enorme strikte en controlerende manier van leven. Ze doen alles voor hun job. Het werk heeft werkelijk de totale prioriteit. Ze kloppen vele uren. Ook volgen zij zeer streng alle regels op. Wij Belgen zijn ietsje nonchalanter. We doen ‘au fond’ ook wel het nodige, maar toch niet zo rigoureus. Voor Japanners bestaan er echt geen uitzonderingen op de vele regeltjes.
C (Soort club)
De club was stevig uit de kluiten gewassen. Jawel. Met een eigen sporthal en een eigen residentie, waar de speelsters woonden en aten. Ik had geen auto ter beschikking, omdat ze een voertuig liever niet willen besteden aan buitenlanders. Te gevaarlijk. Zij rijden in Japan aan de linkerkant van de weg. Bovendien is een trip ondernemen met de trein heel makkelijk. En het Japanse spoor is altijd stipt op tijd Zeer klokvast. Ik woonde in de residentie, een ‘dormitory’. Ik had een klein appartement, terwijl de jongere meisjes de gemeenschappelijke ruimtes deelden en enkel een kamer voor zich privé hadden. Alles wat het team nodig heeft, is sowieso tot in de puntjes voorzien.
D (Drank)
Ik heb sake geproefd maar dat lag me niet zo. Voorts hebben Japanners niet meteen de cultuur om vaak met vrienden iets te consumeren. Zij doen dat slechts heel sporadisch met hun collega’s en hun baas. Geen polonaise of geen dolle toestanden aan de toog zoals in de Belgische cafetaria’s.
E (Elkaar ontmoeten)
Ik en Freya: we zagen elkaar vrijwel maandelijks één keer in Tokio. We troffen elkaar dan in het treinstation. We bleven in Tokio slapen en spendeerden er samen de dag. Heel leuk. We speelden ook twee keer tegen elkaar. Maar sorry, de uitslagen weet ik niet meer uit het hoofd.
F (Feestjes bouwen)
De ploegvoorstelling werd alleszins uitgebreid gevierd. Maar veel feestjes heb ik helaas niet meegemaakt. Door mijn knieblessure was ik voor mijn revalidatie rond Kerstmis en Nieuwjaar niet in Japan.
G (Groepssfeer)
In Japan heerst een zeer individualistische cultuur. Ze leven voor hun job. Ik probeerde op het veld soms een omhelzing te introduceren bij een mooi gescoord punt. Maar ze zijn dat niet echt gewoon. Veel affectie zie je niet in Japan.
H (Haka)
Nieuw-Zeelanders gebruiken een ‘haka’ als oppepper. Maar Japanners spelen hun wedstrijden meer op routine. Alles is tot in de details bestudeerd. Dikwijls heb je in de ochtend eerst nog een training, die bijna dadelijk aansluit op de opwarming voor de wedstrijd. Je mag van geluk spreken als je nog snel iets achter de kiezen kan steken.
I (Wat maakte indruk?)
De manier hoe zij elkaar benaderen. Alle mensen zijn hyper beleefd. Zeker als ze praten met iemand die ouder is. Dat gebeurt met veel buigingen en een uitermate beleefde woordenschat. Voor het grootste deel is dat een soort aangeleerd gedrag. Maar het is niet onaangenaam voor een westerling.
J (Japans praten)
Ik leerde vooral snel rekenen omdat zij altijd aan het tellen zijn. Bij het toetsen naar elkaar wordt er geteld. In de fitness tellen ze luidop. Echt alles wordt geteld. Ook leerde ik snel een kleine woordenschat om op het veld gemakkelijker iets duidelijk te maken. Bijvoorbeeld qua pass: sneller, trager of hoger. En stopwoordjes als dank u, goeiemorgen of goeienavond, die zijn niet zo moeilijk te onthouden.
K (Klagen)
Klachten had ik helemaal niet. Mijn appartement was misschien gewoontjes, maar zeker perfect voldoende. Op verplaatsing waren de hotels soms luxueus, soms wat minder. Maar als je de tv kan aanzetten, dan loopt het wel los. Dan vergeet je meestal jouw zorgen.
L (Liga)
De top drie in de Liga had meer gestalte in huis. Een element, dat wij hard misten. Zeker als de receptie niet goed verloopt en je moet overschakelen op hogere ballen, dan ontbreekt in Japanse teams vaak de hoognodige lengte. Hitsamitsu won het kampioenschap. Niet onlogisch: het is de basis en de kweekvijver voor de nationale ploeg. Die meisjes hebben wel heel veel ervaring.
M (Maats)
Veel op bezoek gaan of veel bezoek krijgen van de ploegmaats… neen, dat zit niet verweven in de Japanse cultuur. Het blijft allemaal nogal afstandelijk. Weer met die regeltjes: als mijn tolk bij me langskwam of ik bij haar, dan gingen de schoenen meteen uit aan de deur. Dat voelt een beetje onwennig aan in het begin.
N (Nooit meer Japan of toch?)
Het was een mooie levenservaring. Zeg dus nooit ‘nooit’. Maar de afstand doet wel iets met een mens. Acht uur tijdsverschil is niet weinig. Ik ga daarom zo graag het komende seizoen naar Saugella Monza. Ik heb een Italiaanse vriend. En Italië is zo een beetje mijn tweede thuis. De competitie in Serie A1 is een hele uitdaging. Veel zwaarder dan de Japanse. De A1 zit veel beter in balans over de hele breedte van de League.
O (Geen OKT)
Inderdaad: ik laat het olympisch kwalificatietoernooi in Italië en ook het EK in Polen aan mij voorbijgaan deze zomer. Ook Freya zit niet in de selectie. Ik wil er niet te veel over uitweiden. Bruggen opblazen, heeft geen zin. Blijkbaar wil men voortborduren op de successen in de Volley Nations League.
P (Plaats acht)
Ik ben met Hitachi achtste geworden. De club was een jaar eerder voorlaatste. Dus is die achtste stek is een mooie tussenstap naar nog meer groei. We wonnen achtmaal. Ietsje te weinig. De ambitie lag hoger, maar mijn team bleek nog te jong. Dan betaal je leergeld.
Q (Quo vadis?)
Waar naartoe met mijn carrière? Ik zei het al eerder: ik heb een eenjarig contract kunnen tekenen bij Saugella Monza in Noord-Italië. Ik ben heel gelukkig met mijn terugkeer naar ‘La bella Italia’. Zeker na een moeilijk seizoen in Japan door vervelend blessureleed.
R (Gereisd in Japan)
Ja, ik trok vaak naar Tokio, bijna elke rustdag. Ik heb in de hoofdstad alle buurten en parken bezocht. Helaas: ik hoopte ook door het land te reizen na het seizoen. Maar door de pechduivel moest ik vroeger dan gepland naar België om te revalideren. Niets aan te doen.
S (Status van volley)
Ja, volleybal heeft een heel hoge status in Japan. Hoger dan in België. Het volleybal leeft er. En dat over het hele land. We speelden vaak voor bomvolle zalen. Ook hadden we een zeer trouw en enthousiast thuispubliek.
T (Tafelen)
(lacht) Jawel, ik at al heel snel met die stokjes. ’s Ochtends maakte ik mijn ontbijt in mijn eentje. ‘s Middags at ik altijd samen met groep in de residentie. Weliswaar staat alle dagen rijst op de tafel. Maar er zijn andere lekkere bijgerechtjes. Ik kookte ’s avonds dan weer voor mezelf. En bij sommige gelegenheden trok ik naar een sushibar.
U (Uitgaan)
Dit gebeurde zeer zelden. Bijna nooit. Ik kan misschien wel zingen, maar een ‘karaoke’ heb ik nooit gedaan. Met Freya op bezoek of buitenlandse en Belgische vrienden ging ik wel soms uit eten. Maar ‘op stap gaan’: neen hoor.
V (Verplaatsingen)
De verplaatsingen werden meestal ondernomen met de autobus van de club. Twee keer moesten we naar Zuid-Japan. Dan namen we het vliegtuig vanuit Tokio. Ook gebruikten we eenmaal de ‘shinkansen’, de kogeltrein. We vertrokken op donderdagochtend of donderdagavond, afhankelijk van de afstand. Met vervolgens wedstrijden op zaterdag en zondag.
W (Winnen)
Er wordt bij winst niet zo uitbundig gefeest als in België. Soms merkte ik zelfs niet wie gewonnen had. Ik zag weinig emotie. In ons zeer jonge team vonkte bij winst wel eventjes de euforie.
X (De x-factor, bijgeloof)
Voor elke match is er een soort van rituele samenkomst met de technische staf in een cirkel. Dat inspireert sommige speelsters om motiverende dingen te roepen. Zoiets gebeurt in België ook. Misschien iets minder intens.
Y (Yin en Yang)
Alles heeft zijn aangename kanten en soms ook een keerzijde. Tot vijf uur trainen per dag, dat vond ik erg lastig en ook belastend. Ook de verre reizen met die bus kropen in de kleren. Niettemin: Japan was voor mij een zeer leuke ervaring. Ik heb er veel geleerd. Omdat de meeste Japanners geen Engels spreken, is zo’n lang verblijf een confrontatie met jezelf. Het geeft veel stof tot nadenken.
Z (Rijzende zon)
Japan is het land van de rijzende zon. Ja, de zon komt vroeg op en gaat vroeg onder. Wij trainden elke dag om halftien in de voormiddag. Zo vond ik het wel prettig om geen kunstlicht maar al vol daglicht te hebben in de hal. De winter was wel stevig koud. Zeer fris in de ochtend. De airco’s in de zalen blazen echter gepast koud en warm. Geen probleem. De Japanse maatschappij is tot in de kleinste details super goed georganiseerd.
Tekst: Leo Peeters
Foto’s:
