Het geluk tussen die twee, we bedoelen Wout Wijsmans en Lise Van Hecke, druipt er letterlijk vanaf. Eén oogopslag vertelt veel over hoe graag ze elkaar zien. Eénstemmige zielen. De twee vrijgezellenfeesten zijn achter de rug. Ook de trouw voor de wet in meer intieme familiale kring. Op 13 juli volgt een grandioos feest met 250 genodigden. Misschien zit er even later een huwelijksreis in naar Vietnam. Maar eerst wil Wout als nieuwe ‘counsellor beachvolley’ van Volley Vlaanderen een richtinggevende visie ontwikkelen. “Mensen willen ‘à la minute’ resultaat. Zo werkt het niet. Ze kunnen niet wachten. Voor dit soort planning is toch een langere termijn nodig.”
De eeuwige stad Rome is inderdaad niet op één dag gebouwd. Wout is trouwens zelf nog bezig met zijn professionele visie uit te werken op de toekomst. “Ik weet dat Lise nog twee jaar in Italië wil en zal spelen bij Cuneo in de Liga A. Ze heeft daar recht op. Ze zit in haar beste jaren. Daarna wordt het misschien tijd om samen iets anders te doen. Iets totaal anders. Inmiddels tracht ik me nu zelf te engageren in het Energy Lab van Bob Verbeeck, de CEO van Golazo. Hij is de drijvende kracht achter de Memorial Van Damme. Ik wil lezingen geven met een link naar teambuilding en teamdynamics voor bedrijven. Maar al die ideeën staan nog in hun kinderschoenen. Alles heeft zijn tijd nodig.”
Overigens: Wout en Lise hebben een prachtig herenhuis gekocht aan de Vismarkt in Mechelen. Te renoveren. Dat huis vraagt dus om een stevige lik verf. Zo steekt het amoureus koppeltje graag allebei de handen uit de mouwen. “Ons huis moet weldra in orde komen”, zegt Wout. Voorts zitten er nog twee andere perspectieven in de pijp. “Dan denk ik aan mijn medewerking bij een start-up bedrijf, nieuw dus in Limburg. Die firma heet ‘Limburg Grow for it’. Het gaat om opleiding, loopbaanbegeleiding en ‘human resources’. Ook die optie is voor mij nieuw en moet nog beginnen lopen. Maar ik ben heel erg geïnteresseerd in die materie.”
Je bent door Volley Vlaanderen aangesteld als ‘coördinator beachvollybal’.
“Ja, dat is juist. Maar versta me niet verkeerd. Ik doe totaal geen input in het lopende Belgische kampioenschap. In dat vaarwater kom ik niet. Mijn opdracht luidt: beachvolley toegankelijker maken en open stellen voor gewone burgers. Op alle niveaus. Ook dat gaat niet vandaag op morgen. Maar ik moet een inventaris maken wat er al gaande is in de sector. Als er ergens twee terreinen liggen, dan wil ik zorgen dat ze ook effectief gebruikt worden. We moeten ook meer trainers opleiden. Ik ben pas een maand actief. Dus gun me wat tijd. Ik zie dat er groei is in West-Vlaanderen, ook in Brabant en Oost-Vlaanderen. Maar we moeten tot een soort integrale ‘bestuiving’ komen Te veel clubs varen een aparte koers en doen nog te veel hun eigen ding. Dat houden ze dan niet lang vol. Dus moet er veel meer samenwerking tot stand komen.”
Je pleit voor meer samenhorigheid.
“Ja, dat vind ik een noodzaak. Ik zie dat beachvolleybal voorlopig heel laagdrempelig. Gericht op recreatieve clubs en op jeugdwerking. Ik heb daarvoor een budget. Ik hoop dat nuttig te besteden. Voor mij gaat het niet over kwantiteit, maar kwaliteit. “
Daarvoor reken je op Bob Verbeeck en Golazo. In een samenwerking met Volley Vlaanderen?
“Ja, die ideeën zijn aan het gisten. In volle ontwikkeling. Met Golazo werk ik volgend jaar een stevig concept uit, eind juni 2020. Ook in een samenwerking met ‘De Vijvers’ en ‘Sportizon’. Er wordt een website opgestart: www.beachvolleylovers.be. Ik noem de totale organisatie een ‘beachvolley festival’. Iedereen mag spelen, foodtrucks staan rondom, er is een strand, een bos en een camping. DJ’s draaien van de middag tot diep in de nacht.”
Iets anders: jij bouwt ondertussen ook aan de nieuwe ploeg van Greenyard Maaseik. Ja?
“Ja, ik had de hand in wie daar nu als ‘nieuwkomer’ is neergestreken. Ik ben raadgever op zuiver zelfstandige basis. Joel Banks en ik zitten geregeld samen. Zeker in de intense periode van de nieuwe configuratie van de ploeg. Geen sinecure door de dalende budgetten. Natuurlijk teken ik geen contracten. Ik doe zuiver voorstellen, ik beslist niets op eigen houtje. De Maaseikse ploeg is trouwens nu volledig. Dat vind ik goed. Alleen tracht ik middenman Timo Tammemaa nog te houden. Het Russische Sint-Petersburg zou zijn belangstelling voor hem hebben laten varen. Maar niets is zeker. Of hij terugkomt? Ik weet het niet. Spelverdeler Jay Blankenau is vertrokken naar het Turkse Izmir, Jolan Cox als hoofdaanvaller naar het Franse Nice. Zo steunt Maaseik op de Duitser Jan Zimmermann en Xavi Folguera (ex-Menen) aan de pass. De ‘twaalf’ worden volgemaakt door de Est Aganits, Elias Thys en Oekraïner Semeniuk (mid), opposites Lou Kindt en Robert Wojcik. Voorts knapt Just Dronkers op de libero de job op. Op receptie staan paraat: Jelte Maan, Simon Peeters, de Deen Rasmus Breuning en de Noor Jonas Kvalen.”
We mixen een beetje het geheel. Wat gaat echtgenote Lise nog doen in de topsport?
“Ze is pas verjaard: 27 geworden op maandag 1 juli. Met een lengte van 1m91 zit er nog veel rek op. Ze teert op de ervaring bij Molico Nesté Osasco (Bra), Besiktas (Tur), Urbino, Piacenza (kampioen en beker), Pesaro en Cuneo (Ita). Allemaal prachtige seizoenen. En haar carrière is zeker nog niet achter de rug. Ik zal geen seconde haar sportieve passie in de weg staan. Om de twee weekends zullen we elkaar zien: in Mechelen of in Cuneo. Het zou jammer zijn dat ik zomaar haar droom zou afbreken. Dat wil ik niet. Lise eindigde in de Italiaanse A op de achtste plaats. Met een kwartfinale in de play-offs tegen Conegliano. Ze scoorde in de aanval 401 op 1033 in de competitie. Zij eindigde zo in de klassering als ‘beste opposite’ op de vijfde plaats. Heel erg goed. Te vroeg om al te stoppen. Maar haar voorbereiding begint pas op 15 augustus. We trachten tot dan samen heel fijne momenten door te brengen.”
Jullie waren al vaker in Cuneo, ook in Athene, vijf dagen in New York en Mallorca.
“Ja, reizen is genieten. Lise is geboren in Sint-Niklaas en opgegroeid in Temse. Maar zij is een vrouw van de wereld. We zijn samen al in Cuneo geweest. Ook met mijn kinderen Emma en Jules. Dat klikt geweldig.”
Lise studeerde eerst communicatiewetenschappen. Nu bedrijfsmanagement: specialisatie sport.”
“Veel opties qua studies zijn bijna niet te verenigen met een sportieve verbintenis in het buitenland. Maar ik stimuleer Lise om het bedrijfsmanagement af te maken. Dat zou kunnen in augustus. Op langere termijn hoop ik met haar een eigen zelfstandig ‘bureau’ op te zetten in de sportsector. We zouden dan heel fijn kunnen samenwerken. Een zwart gat zal er niet zijn.“
Wout, jij wilde per se trouwen met Lise?
“Ja, ik sta helemaal achter dat idee. Ik vind dat voor de kinderen de allerbeste optie. Ook juridisch. Ze zijn zeer gelukkig met de festiviteiten op 13 juli.”
Wil Lise naar het WK of de O.S. Spelen Tokio 2020?
“Ik gun haar dat heel graag. Zij is goed bevriend met Freya Aelbrecht – haar getuige op het huwelijk van haar kant – en met spelverdeelster Ilka Van de Vyver. Lise is al bijna vijftien jaar bezig met topvolley. 2020 is een ideale datum, dan is ze 28 jaar jong. Je moet het ook allemaal kunnen volhouden.”
De Yellow Tigers zijn wekenlang niet thuis. Is dat in gegeven omstandigheden nog iets voor Lise?
“Het is een zware periode. Maar zij zegt niet per definitie ‘neen’ tegen het reizen van ‘hot naar her’. De FIVB Nations League biedt een gelegenheid om te spelen tegen de wereldtop. Dat is de ideale leerschool. Voor Lise, maar ook voor de meisjes, die het traject volgen van de Topsportschool in Vilvoorde.”
Je bevindt je op een kruispunt van je leven?
“Dat besef ik echt ten gronde. Misschien blijven Lise en ik niet altijd in het volleybal. Het is moeilijk om je parcours uit te stippelen. Afwachten wat er na twee jaar Cuneo op ons afkomt.”
Wout, jij heb een fenomenale carrière achter de rug.
“Ja, van Maaseik naar Ferrara. Dan naar Macerata. En daarna tien jaar Cuneo. Ik trad ook aan in China. Bekroond met de landstitel. En in Fenerbahçe (Tur), waar Kevin Klinkenberg de titel en de beker pakte. Zoals Sam Deroo speelde ik ook zomercompetities in Puerto Rico en in Qatar. De Emir Cup. Heel tof hoor. Dat zijn unieke herinneringen. Want alles gaat voorbij.”
Toch had je meestal nostalgie naar de Belgische heimat?
“Ik vind dat geen probleem. Die terugkeer naar België, ik geef dat zonder moeite toe. Het heeft ook te maken met de kinderen die hier naar school gaan. Ik wil ze niets ontzeggen. Ook niet toen ik in 2016 een koppel ging vormen met Lise. Zij werd door mijn dochters snel in de armen gesloten. Ze vinden de toekomst geweldig. We hebben op 1 juni in interne familiekring al gefeest in Maaseik. Nu is alles verhuisd naar Mechelen. Een heel karwei. Maar ik ben niet te beroerd om een aantal wanden van leuke tinten te voorzien. Ik heb Maaseik aan twee titels geholpen. Dat was zeer lang geleden. Ik hoop dat ik daarvoor de waardering krijg. Trainer worden, is niet meteen mijn ambitie. Wel een functie als manager, naar Engels model: de ploeg samenstellen, het team beheren. Ook coachen zou kunnen. Maar dan op zelfstandige basis.”
Je wordt in Italië nog altijd herkend.
“Ik vind het soms spijtig: in Italië ben ik bekender dan in mijn eigen land. Volley leeft daar natuurlijk honderd keer intenser dan hier.”
Het grote feest met Lise gaat door op 13 juli in Baasrode.
“Klopt. Maar eerst wil ik nog naar het Spaanse Marbella. Naar de familie van Miguel Falasca (46), overleden aan een hartstilstand. Ik ga met Lise Miguels vrouw bezoeken in Marbella. We waren intieme vrienden. Ik speelde met Miguel samen bij Ferrara. Hij heeft twee kinderen van vijftien en dertien jaar. Het is zo tragisch. Toen hij in Roeselare speelde, kon ik altijd – soms drie weken – vertoeven op zijn appartement. Ik zal dat nooit vergeten.”
Je hebt ook nog transfernieuws?
“Ja, Pieter Verhees gaat spelen in Polen. Of Vital Heynen headcoach wordt van Perugia is hangend. Eigenaar Sirci van Perugia gaf bakken geld uit, maar greep naast de beker (Trentino won) en de titel (Civitanova is kampioen). Dat wordt een zeer zware erfenis voor Vital.”
Veertig Italiaanse vrienden komen naar je trouwfeest op 13 juli in Baasrode?
“Spelers en speelsters, collega’s van mij en van Lise. Oké, die zullen er zijn. Zeker veertig personen uit Cuneo.”
Trekken jullie op huwelijksreis?
“Misschien. Maar niet meteen. Ons huis in Mechelen moet snel in orde komen. Mijn taak is op dit ogenblik vooral ‘verven’. Een droomreis naar Vietnam zal later wel volgen.”
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: Lise Van Hecke, Bart Vandenbroucke
