Nina en Pieter Coolman dromen van familiefeestje na bekerfinales

Het is zeker niet alledaags dat broer en zus op dezelfde dag de bekerfinale spelen. Op 10 februari is het nochtans zo ver in het volley, want om 14 uur neemt Pieter Coolman het met Knack Roeselare op tegen Lindemans Aalst en om 18 uur kijken de aanwezigen in het Antwerpse Sportpaleis uit naar het duel tussen Michelbeke en Hermes Oostende met zus Nina Coolman in de ploeg. En nadien een familiefeestje bij de Coolmannen? “Het zal al in zoverre een familiefeest worden dat de ganse familie die dag komt kijken,” lacht Nina.


Er bestaan trouwens nog gelijkenissen tussen broer en zus Coolman: beiden spelen de komende weken nog in de Europese beker en bovendien kijken ze gretig uit naar een nieuwe titel, zowel bij Knack Roeselare als bij Hermes Oostende.

Laten we beginnen bij die Europese bekers. Nina, jullie spelen woensdag in jullie sporthal de terugmatch tegen het Turkse Aydin. Een nog haalbare kaart na het 3-0 verlies in Turkije?

Nina Coolman: “We speelden in Turkije zeker niet onze beste match. We misten drie setballen in de derde set, maar de omstandigheden waren nogal ‘raar’. Nadat wij twee aces gescoord hadden, werden we plots afgeblazen voor een lijnfout bij de opslag, die er nooit één was. Er zat eigenlijk meer in, want we waren ook té sterk onder de indruk van 2m grote Dominikaanse Martinez. Als we woensdagavond goed serveren en niet langer onder de indruk blijven van die Martinez, zit er misschien wel winst in. Of dat echter voldoende zal zijn om ons verder te kwalificeren, weet ik niet. Want laat ons wel wezen: de focus van onze ploeg ligt niet bij die Europese bekermatchen.”

En bij jullie Pieter: zitten er nog kwalificatiekansen in voor de volgende ronde van de Champions League?

Pieter: “Tweede worden in onze poule moet zeker nog kunnen. Thuiswinst tegen Ankara en Frankfurt is haalbaar, maar helaas verloren we al twee puntjes te veel na het 3-2 verlies in Ankara en de 2-3 winst in Frankfurt. Om op die manier nog bij de beste tweedes uit de diverse poules te geraken, lijkt moeilijk. Tenzij we zouden stunten volgende week in Kazan. Natuurlijk gaan we naar daar met de bedoeling iets te rapen, maar ik denk dat bij Kazan geen enkele ploeg nog won gedurende de laatste tien jaren en dat ze in de Champions League met 24 winstmatchen op 24 staan. Eén fantastische set en zij een mindere dag, maar dan zijn we er nog niet. Ik denk dat we realistisch moeten blijven. We vertrekken zondag al.”

Dat maakt dat Belgische bekerwinst bij jullie één van de doelstellingen wordt?

Pieter: “Bekerwinst is gewoon ons eerste hoofddoel van het seizoen. Goed spelen, slecht spelen, het maakt allemaal niet uit, als we maar winnen.”

Aalst heeft nochtans de Liga-beker gewonnen…

“De Ligabeker is gewoon iets anders dan de Belgische beker. Qua omstandigheden, qua inzet is die met niks anders te vergelijken. De druk ligt natuurlijk redelijk hoog en de zaal zelf leent zich niet helemaal voor aantrekkelijk volley, maar dat kan ons allemaal niet deren. Wij hebben misschien het voordeel dat de meeste spelers uit onze ploeg al wel ervaring hebben met dit soort situaties, met alles wat erbij komt kijken, met de beleving. Pas op, we onderschatten Lindemans Aalst niet: ze hebben twee heel degelijke opposites en ze hebben in het midden jongens waarmee ze kunnen schuiven. Het wordt zeker niet evident.”

Hermes Oostende doet het dan weer uitstekend dit seizoen: leider in het klassement en de bekerfinale gehaald. Wat is er dit seizoen veranderd?

Nina: “Het gaat gewoon beter dan ikzelf verwachtte. Wij hebben misschien toch wel iets meer talent in de ploeg in vergelijking tot vorig seizoen. Bovendien zitten de meeste meisjes hier met een enorm grote honger naar een prijs. Bij mezelf is het al negen jaar geleden dat ik nog een prijs pakte. Ook onze Nederlandse kijkt ernaar uit. Alleen Jasmien Biebauw heeft de laatste jaren alle bekerfinales gewonnen met VDK Gent en met Asterix. Ik denk dat het dit jaar vooral een kwestie is van meer kwaliteit en zeker ook van een betere balans in de ploeg. Alleen moeten we nog leren om ook onder druk te blijven presteren.”

Kan Michelbeke voor die druk zorgen?

“Wij hebben er half december tegen gespeeld en weliswaar met 0-3 gewonnen, maar die ploeg staat duidelijk ondergewaardeerd. Ze beschikken over vier buitenlandse speelsters, die allemaal vlot kunnen scoren. Ze hebben power in de ploeg en je merkt ook dat ze stilaan in een winnende ‘flow’ geraken. In de competitiematch hebben wij zeer goed tegen hen gespeeld en als wij ons niveau halen, moet winst er zeker inzitten. Want ik heb drie bekerfinales meegemaakt en ik kan je zeggen dat er niks ergers is dan een bekerfinale verliezen. Dan krijg je een ferme tik om de oren.”

Blijf jij naar de bekerfinale bij de vrouwen kijken, Pieter, om nadien een familiefeestje te bouwen?

Pieter: “Hola, het staat nog helemaal niet vast dat wij een feestje mogen bouwen. Mochten we winnen, dan is er gewoonlijk wel een intern feestje voorzien, maar nadien ga ik zeker ook nog kijken naar de wedstrijd van Nina.”

Ga je regelmatig kijken naar de wedstrijden van jouw zus?

“Ik heb ze bezig gezien toen ze thuis tegen Asterix speelden en verloren. En ik was op de terugmatch van de halve finale op Amigos Zoersel. Ze werden wel een tikkeltje zenuwachtiger naarmate het einde van de wedstrijd naderde. Maar ik kan wel zeggen dat ze over voldoende power in aanval beschikken, dat ze in het middencompartiment en op de liberoplaats sterk staan en over een ervaren spelverdeelster beschikken. Ze hebben elk jaar wel ietsje bijgebouwd aan de ploeg met het gevolg dat ze hier nu ook staan. Of dat voldoende zal zijn om de beker mee naar huis te nemen, durf ik niet zeggen, want ik ken Michelbeke totaal niet.”

Nina, kan jij nog naar de mannenfinale komen kijken enkele uren vooraleer jullie op het terrein staan?

Nina: “Ik weet nog niet of we de avond voordien al dan niet op hotel gaan. Langs de ene kant is het misschien niet goed voor mijn ‘tikker’ dat ik kort voor onze match nog een thriller ga bekijken, maar langs de andere kant wil ik toch zeker wel het einde van hun wedstrijd meemaken. En voor een familiefeestje achteraf ben ik wel ‘in’. De ganse familie komt trouwens kijken, want het is ook wel uniek dat broer en zus op dezelfde dag de beker kunnen winnen. En om zo ver te geraken, hadden wij zeker het moeilijkste parcours. Hoewel, als je de beker wil winnen, moet je alles winnen. Zo simpel is dat.”

Zie jij jouw broer dikwijls aan het werk bij Knack?


“Het voorbije weekeinde ben ik toevallig voor de tweede keer dit seizoen naar één van hun wedstrijden gaan kijken. Maar Pieter komt met Knack wel iets meer op televisie dan wij. Zo heb ik – samen Laura Heyrman en Hélène Rousseaux (allebei revaliderend die periode) – op mijn appartement voor de tv zijn beslissende halve finale tegen Greenyard Maaseik bekeken. Ook leuk, hoor! Ik ken Lindemans Aalst echter niet zo best. Ik heb ze dit seizoen nog niet zien spelen. Maar hoe slecht de Knack ook speelt de week voordien, eens de bekerfinale eraan komt, staan ze er voor 100% en met hun ervaring in bekerfinales moeten ze deze klus ook kunnen klaren.”

Vroeger werd er wel eens gezegd dat jullie bij Hermes te weinig trainden. Klopt dat?

“Wij trainen drie keer per week en op dinsdagavond is er een training voorzien voor wie wil. Die heeft dan in Herzele plaats, want de meeste meisjes komen vanuit richting Brussel en dan is dat wel iets korter voor hen.”

Mochten jullie de bekerfinale verliezen, dan blijft er nog de titelstrijd, waaraan jullie zo goed als zeker deelnemen…

“Wij geloven inderdaad ook steeds meer dat de titel grijpen dit seizoen blijkbaar mogelijk is. Zijn wij sterker geworden of is Asterix iets minder goed geworden? En hoeveel geblesseerde speelsters komen er bij hen nog terug? Hoe dan ook: na de ontgoocheling van vorig seizoen geniet ik momenteel steeds meer van elke match. Het is plezant spelen in zulke kwalitatief sterke ploeg.”

Op langere termijn bekeken: al iets beslist over de komende zomer? Pieter bij de Red Dragons en Nina in het beachvolley…

Pieter: “We kregen al wel een overzicht van de planning. Het is wel een goed gevulde zomer met als blikvangers het EK in eigen land en het olympisch kwalificatietoernooi. Ik heb nog niks beslist, maar het is bij zulke toernooien vooral een kwestie van fysieke paraatheid en mentale motivatie.”

Nina: “Misschien kan ik in het beachvolley dit jaar misschien wel eens voor een verrassing zorgen. Ik speel immers samen met mijn goede vriendin Hélène Rousseaux en we zijn er allebei op gebrand om iets te maken van die zomerperiode.”

Tekst: Marcel Coppens

Foto’s: Bart Vandenbroucke