Zondag om 16u30 spelen de Yellow Tigers in De Lange Munte in Kortrijk hun voorlaatste EK-kwalificatiewedstrijd met Israël als tegenstander. Op zich een overbodige wedstrijd, vermits de jonge groep van coach Gert vande Broek zich reeds in de voorbije zomer kwalificeerde voor het EK. Maar deze ploeg mikt dan ook op doelstellingen op iets langere termijn en dat wil ze toch ook nog even voor eigen publiek bewijzen, vindt de 21-jarige Jodie Guilliams.
Zelf is de Limburgse, na een doortocht bij Oudegem en Asterix, bezig aan een behoorlijk seizoen bij de Duitse Ladies in Black uit Aken, waarmee ze al eens een Europese thuismatch afwerkte in… Maaseik.
Jodie Guilliams: “Maar het is ook leuk om met de nationale ploeg weer eens aan te treden in eigen land. We moeten immers tonen dat we klaar zijn voor een zomercampagne die zich toch behoorlijk zwaar aankondigt. Daarom hebben we deze week nog eens goed getraind. Fysieke trainingen zijn op dit tijdstip van het jaar natuurlijk iets minder hard noodzakelijk, omdat we allemaal wel fit zijn door het werk bij onze clubs. En dus hebben we vooral gewerkt op het verder ingespeeld geraken van een aantal spelsystemen.”
Waarop ligt de focus bij dit soort wedstrijden?
“We willen toch vooral de eigen supporters tonen hoe ver we staan en bewijzen dat we klaar zijn voor het zwaardere werk. Normaal gezien moeten we de wedstrijden tegen Israël en volgende woensdag in IJsland kunnen winnen zonder setverlies. Onze groep is super gemotiveerd om ook op langere termijn mooie prestaties op de vloer te leggen. Of de meer ervaren speelsters er deze zomer opnieuw bij komen, weet ik nog niet. Maar misschien zullen we met die zware zomer uiteindelijk wel iedereen nodig hebben.”
Wat zijn de doelstellingen van de Yellow Tigers voor 2019?
“Ik denk dat we zeker dezelfde resultaten als vorig seizoen willen voorleggen in de Women’s Nations League, toen we ons na vijf weken met drie wedstrijden per weekeinde toch wisten te handhaven in de hoogste afdeling. Natuurlijk willen we ook een mooi EK afleveren en misschien is de motivatie nog het grootst voor het olympisch kwalificatietoernooi begin augustus met kleppers als Italië, Nederland en Kenia als tegenstanders. Moeilijk, maar alle speelsters in de ploeg hebben hetzelfde doel voor ogen en spelen daarvoor met veel motivatie. We kennen mekaar intussen al wel redelijk goed en de meesten komen ook uit de Topsportschool.”
Jullie zijn ook een ploeg zonder veel vedetten…
“Dat is misschien tegelijkertijd ook onze sterkte. De veelzijdigheid en de aanvulling van mekaar is zeker een positief punt. Natuurlijk vallen Kaja Grobelna en Britt Herbots wellicht iets meer op als aanvalsters en afwerksters, maar zij moeten ook wel goed aangespeeld worden en dat start dan weer bij een goede receptie.”
Hoe beoordeel je jouw overstap naar Aken?
“Ik moet er zeker vechten voor een plaatsje in de basisploeg, maar ik voel dat ik toch wel beter geworden ben. De Duitse competitie staat ook wel op een tikkeltje hoger niveau dan de Belgische, al domineren ook daar drie ploegen: Schwerin, Stuttgart en Dresdner. Tegen zulke ploegen leer je ook veel bij. Het gaat sneller en de opslagdruk ligt hoger dan in de Belgische competitie.”
Jullie zijn wel af en toe een stuntploeg. Vooral in de thuismatchen?
“Wij hebben dit seizoen inderdaad al wel enkele keren gestunt met een mooie match tegen Schwerin en in de Duitse beker, toen we tegen Sühl een 0-2 achterstand konden omzetten in 3-2 winst. Maar of we een typische thuisploeg zijn, betwijfel ik toch. Het is een heel nieuwe groep, waarin ook Aziliz Divoux stilaan meer aan de bak komt in concurrentie met een bijna gelijkwaardige spelverdeelster. Maar ik vind dat we ons thuisvoordeel nog meer moeten afdwingen.”
Verblijf je ook de hele week in Aken?
“Hoewel het maar één uurtje rijden is naar mijn ouders, verblijf ik gedurende de week in een appartementje met een Amerikaanse speelster. Ik had er aanvankelijk wat schrik van, maar dat valt best mee. Ze zeggen dat ik al Engels spreek met een Amerikaans accent. In de ploeg is het Engels ook de voertaal, hoewel er maar twee Duitse meisjes zijn en verschillende Nederlandse speelsters, plus een Nederlandse coach. Hun accent heb ik echter nog niet overgenomen.” (lacht)
Blijf je daar ook volgend seizoen nog spelen?
“Daarvoor is het nog wat vroeg. Ik zit daar wel goed. Ik heb zeker individuele stapjes voorwaarts gezet, ik kan er behoorlijk veel spelen op een hoog niveau. De bedoeling is immers om de play-offs te halen en met onze huidige zesde plaats moet dat best mogelijk zijn.”
Tekst: Marcel Coppens
Foto’s: Bart Vandenbroucke
