Sporthal Schiervelde is donderdagavond 20 december (20.30u.) de ‘place to be’ voor elke rechtgeaarde volleybalfreak. Knack Roeselare krijgt de Russische grootmacht Zenit Kazan over de vloer. Recordhouder van de Champions League met zes keer goud, zowaar vier keer opeenvolgend. Ach op acht momenteel in de Russische Super Liga met 23 van maximaal 24 punten na slechts nipte 2-3-winst bij Dinamo Moskou.
Matthijs Verhanneman beseft dat het loodzwaar wordt. Zeker zonder ‘Straffen’ Hendrik Tuerlinckx. “Ik trek me op aan onze thuisprestatie van vorig seizoen tegen de Italiaanse topclub Perugia. We hopen alles uit de kast te halen.”
Menenaar Verhanneman blies op 8 december dertig kaarsjes uit op de verjaardagstaart. Hij verkeert in bloedvorm. “Ik ben op het piekpunt van mijn carrière beland, tussen 28 en 32 jaar jong”, lacht hij. “Ik beleef een heel goed seizoen. De verklaring daarvoor: ik beschik over de ideale verhouding tussen veel fysieke mogelijkheden en een hele brok ervaring. Bovendien ben ik heel goed omringd. De hele ploeg heeft heel hard gewerkt in de lange voorbereiding.”
Zo blikt Knack in eigen land terug op winst van een achtste Supercup tegen Greenyard Maaseik: 3-0. “Verrassend, want dat gebeurde niet in ideale omstandigheden. Een dag eerder deden we de verre verplaatsing naar nieuwkomer Tectum Achel. Maar alles liep los. Opvallend in defensie. We verloren in de competitie vervolgens niet onlogisch tegen onze aartsrivaal na twee gelijk oplopende sets. Het uitvallen van Hendrik Tuerlinckx (knie) legde een doem op onze kansen. We wonnen nog de derde set, maar in de laatste beurt verhoogde Maaseik de druk. De derde clash, de halve finale heen van de beker, namen wij dan weer voor onze rekening: 3-1. Het levert ons een schitterende uitgangspositie voor de return op zaterdag 22 december. We klaarden ditmaal wel de klus zonder Tuerlinckx! Die is nochtans ontzettend belangrijk voor ons. We boekten echt een mooie overwinning. Veel mooier dan in de Supercup. Door de moeilijke omstandigheden.”
We stappen over naar de Champions League. Is Zenit Kazan ‘hors categorie’?
Matthijs Verhanneman: “Ik vrees van wel. Kazan verloor weliswaar de Cubaan Wilfredo Leon Venaro – de beste speler van de wereld – aan Perugia (Ita), maar het Franse ‘enfant terrible’ Earvin Ngapeth is ook niet mis. Kazan is een wereldploeg. Met boomlange middenmannen van 2m15. En uiteraard zal Tuerlinckx – zeer twijfelachtig wegens een scheurtje in een pees boven de knie – de voorkeur geven aan de bekerreturn in Maaseik. Die wedstrijd heeft onze allergrootste prioriteit.”
Tegen Kazan al zeker geen Tuerlinckx dus aan de opslaglijn. Krijgt youngster Lou Kindt weer speelkansen?
“Ja, die jongen verdient dat ook. Hij speelde sterk tegen Maaseik. Hij was MVP met 18 punten in onze laatste wedstrijd bij Amigos Zoersel. Je kan natuurlijk niet vergelijken met Kazan. Maar Lou speelt vrank en vrij. Hij heeft weinig last van stress of zenuwen.”
Knack griste een punt mee op de openingsspeeldag van de CL in Ankara. Zat er meer in dan 3-2-verlies?
“Jazeker. Het is jammer dat we de cijfers niet konden omkeren. Ankara lijkt me de sleutel in handen te hebben voor de tweede plaats in onze poule A. Het begon voor ons goed: 29-31, 25-22 en 22-25. Zo rukten we op naar een 1-2-tussenstand. Ik geef eerlijk toe dat we de vierde set en de tiebreak duidelijk afknapten, omdat we ons niveau niet meer haalden. We speelden niet constant genoeg. Maar oké, we leven nog, we zijn nog in de running. Hadden we in Turkije niks gepakt, dan was het verhaal meteen héél moeilijk geworden. Nu valt dat ‘héél’ weg en is de kwalificatie moeilijk. In elk geval mogen we tegen het Duitse Frankfurt geen steek laten vallen.”
Zenit Kazan maakte in ieder geval korte metten met de Duitse Bundesligist. Een logische 3-0?
“Dat denk ik wel. Frankfurt is een debutant in de CL. Ze wipten in de voorronden Sologorsk (Wit-Rus), Aich/Dob (Oost) en Paok Thessaloniki (Grie). Maar tegen Supercupwinnaar Kazan (3-1 tegen Sint-Petersburg) ging de sloop heel snel. Rond hoofdaanvaller Maxim Mikhailov. Met brede setstanden: 25-18, 25-17, 25-13. De Russen van headcoach Vladimir Alekno wonnen Europees overigens hun vierentwintigste opeenvolgende match. Die reeks begon in maart 2016. Dat kan tellen. Maar in het WK voor clubteams in Czestochowa (Pol) lieten ze toch steken vallen. Een dubbele 3-2-nederlaag en het exit in hun poule tegen Fakel Urengoy (Rus) en Civitanova (Ita) met ex-ploegmaat Stijn D’Hulst. Civitanova kwam door opslagen van Stijn in de tiebreak van 9-14 terug naar de winnende 19-17. Fe-no-me-naal! Ik heb die matchen op het scherm gevolgd. Het moet gezegd: Urengoy en Civitanova haalden een benijdenswaardig hoog niveau. Tegen ons zal hun receptie-hoek Alexey Spiridonov er wel bijlopen. Hij stak twee maanden in de lappenmand wegens een opspelende meniscus.”
Jij durft aan het einde van de poulefase rekenen op de tweede plaats. Met een knipoog naar de prestatie in 2017 tegen Perugia, ja?
“Ik wil voorzichtig zijn. De CL is niet ideaal gestart voor ons. Alles wat we tegen Kazan meepakken – een set of een punt – is allemaal bonus. Maar ik ben ook realistisch. De dagen dat je echt een hemels niveau haalt, zijn vrij zeldzaam. Alleszins staan de Russen bij mij in het krijt. Een aantal jaren geleden verloren we tegen hen thuis met 1-3. Dat was ook zonder Tuerlinckx. Zo moest Piotr Orczyk invallen. We hadden kansen op een tiebreak, maar het is er niet van gekomen. Ik had helaas dikke pech voor de return, die speciaal verliep (3-0). Samen met Ruben Van Hirtum moest ik thuis blijven wegens een zware buikgriep die de ploeg teisterde. Tuerlinckx kon niet spelen, middenman Pieter Coolman fungeerde als receptie-hoek. Stel u voor. Dat was te moeilijk. Zo koester ik de gedachte op een revanche. In Kazan speelde ik als junior een EK, maar dat is lang geleden.”
Je bent zoals Jelte Maan bij Maaseik bezig aan jouw elfde seizoen in Roeselare. Hoop je op een verlengd contract?
“Ja, ik speelde hier eerst vijf jaar van 2006 tot 2011. Daarna opnieuw vanaf 2013. Ik zat tussenin twee jaar in Italië bij Ravenna en Molfetta. Dat is het verschil met Maan, die geen onderbreking had. Knack is in principe mijn eerste optie. Mijn zoontje Vince en de tweelingdochters Quinn en Jayda gaan in Roeselare naar school. Mijn vrouw Yana De Leeuw is heel gelukkig met haar carrière bij topclub Asterix Avo Beveren, het vroegere Kieldrecht. Ja, het loopt allemaal prima. Het is dus niet evident om te vertrekken, tenzij ‘de markt’ me daartoe dwingt. Ik ben overigens niet de enige die mikt op een nieuwe verbintenis. Ook Arno Van de Velde en Stijn Dejonckheere zullen nog moeten onderhandelen.”
Iets anders om af te ronden: hoe staat het met de filmpjes, met de ‘trickshots’ van de ‘Sons of Gravity’?
“De laatste tijd hebben we er weinig aan gedaan. Maar het project is zeker niet dood en begraven. Natuurlijk: er worden kinderen geboren. Bij mij, bij Hendrik Tuerlinckx. Het maakt het moeilijk om iets plannen naast het volleybal. Stijn Dejonckheere runt bovendien een eigen zaak. Ook dat vergt veel inzet. Maar je moet niet wanhopen: er komen zeker nog nieuwe ideeën uit de pijp.”
- Donderdag 20 december om 20.30 uur: Knack Roeselare-Zenit Kazan.
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: Bart Vandenbroucke
