Net geen WK-medaille voor Oranje-vrouwen

De Nederlandse vrouwen eindigden vierde op het WK in Japan. Maar toch is dat een enorme prestatie. Weinigen hadden dit van tevoren hardop durven zeggen.
De meiden zelf wél en zelfs meer. Zij spraken de droom al een tijdje uit: “Wij gaan voor een medaille”. Deze slogan hing al geruime tijd aan de muur van hun trainingscomplex op Papendal.
Was dat grootspraak van ze, of overschatting?
Niet helemaal, want Oranje haalde al twee keer achter elkaar de zilveren plak op een EK naar Nederland en greep op de afgelopen Spelen in Rio net naast de medailles.
Ook in de dit voorjaar gespeelde Volleyball Nations League haalde Oranje de Final Six en werd er bevestigd dat Nederlandse vrouwen momenteel tot de wereldtop behoren.

Nederland deed voor de 14de keer mee aan een WK. Hun beste resultaat was een 7de plaats op het WK 1998 in Japan met Pierre Mathieu als bondscoach.
In 2015 kwam de Italiaan Giovanni Guidetti aan het roer bij Oranje en hij bracht de meiden meteen naar een hoger niveau. Er werd zilver gehaald op het EK 2015 in Rotterdam en het jaar daarop een 4de plaats op de Spelen van Rio. De meiden waren lovend over zijn aanpak. Guidetti verlengde zelfs zijn contract tot en met de Spelen van Tokio.
Maar plots verbrak hij de banden met Nederland en werd hij coach van de nationale vrouwenploeg van Turkije. Hij wilde meer bij zijn Turkse vrouw zijn en zijn zoontje zien opgroeien, was zijn argument. Iedereen in shock en zeker ook de speelsters.
De Nevobo moest op zoek naar een vervanger, een topcoach die minstens zo goed was als Guidetti. Het werd de Amerikaan Jamie Morrison, die tot dan toe nog nooit ergens hoofdcoach was geweest. Wel was hij assistent van Karch Kiraly, die met de Amerikaanse vrouwen het WK 2014 won. Morrison was toen ook assistent van Guidetti bij de Turkse topclub Vakifbank, waar Lonneke Slöetjes nog altijd speelt. Eerst was er argwaan, maar die was al gauw verdwenen. Want Morrison won net als zijn voorganger zilver bij het volgend EK in Baku. Het contract met Morrison loopt t/m dit WK.

De wedstrijden van Oranje
De meest cruciale wedstrijd voor Oranje was misschien wel de wedstrijd in de derde ronde tegen vorig wereldkampioen VS, tegen wie nog nooit op een WK werd gewonnen. Ook de strijd om brons in Rio werd tegen de USA met 3-1 verloren. Er was bij de meiden een enorm revanchegevoel.
Na een 0-2 achterstand (30-32 en 15-25) leek het weer zo uit te pakken. In de derde set kantelde het beeld, want toen kwam Celeste Plak in de basis voor Anne Buijs. Na afloop werd haar gevraagd wat ze dacht toen ze erin kwam. “Boosheid en over mijn lijk,” was haar spontane antwoord. En dat gold ook voor de hele ploeg. Nederland won de resterende drie sets met 25-22, 25-15 en 15-9. En was daardoor geplaatst voor de halve finales. Opposite Lonneke Slöetjes scoorde in die wedstrijd 38 punten, 46% in de aanval en Celeste Plak 16.

Nederland speelde het volle aantal wedstrijden tot het eind op dit WK, 13 in totaal.
Won alle vijf partijen in de 1ste ronde, verloor slechts tegen Brazilië (2-3) in de 2de ronde en in de 3de ronde werd alleen van China verloren (1-3).
De wedstrijd tegen Brazilië in de tweede ronde had overigens een opvallend einde. Anne Buijs (die ooit één seizoen bij Kieldrecht speelde) sloeg de laatste aanval in het blok van haar partner aan de andere kant, Ana Carolina da Silva. Beiden speelden afgelopen seizoen in Bursa.

In de halve finale Nederland – Servië was Oranje uiteindelijk niet opgewassen tegen een sterk aanvallend Servië, met Boskovic en Mihajlovic als uitblinksters, het werd een 3-1 nederlaag. Boskovic scoorde 29 punten, aanval (25/57). De opposite van Nederland Lonneke Slöetjes scoorde 23 punten, aanval (20/58). Nederland had eerder in de 2de ronde van Servië nog met 3-0 gewonnen, maar dat was toen zonder Boskovic en dat scheelt een grote slok op een borrel.
“We vochten voor wat we waard waren, het geloof is er altijd geweest, we wilden zo graag”, waren de reacties na afloop. De teleurstelling droop van de gezichten af en door de tranen heen klonk: “Maar ons doel (een medaille op een WK) kunnen we nog steeds bereiken”.

De andere halve finale tussen olympisch kampioen China en Italië was één grote Egonu-show en was bovendien zenuwslopend spannend tot het einde toe. Het werd 3-2 voor Italië met 17-15 in de laatste set. Opposite Paola Egonu scoorde 45 punten, aanval (39/88). Ze overklaste daarmee ruimschoots de steraanvalster van China Ting Zhu, die 26 punten scoorde, aanval (23/55).

Strijd om een medaille
Nederland begon de wedstrijd ogenschijnlijk met frisse moed, maar al gauw bleek dat het op was met de energie. De vrees van weer een vierde plaats sloop in de hoofden van de speelsters. Aanvalskanon Lonneke Slöetjes zat niet in de wedstrijd. De wissel Balkestein voor powerhitter Celeste Plak gaf enige hoop, maar Oranje kon niet mee met de krachtige olympische kampioen China (nummer 1 op de FIVB Ranking). Het was op bij Nederland. China was op alle fronten een klasse beter. Het werd 0-3 (22-25, 19-25, 14-25).
Reactie van aanvoerster Maret Blankestein: “Teleurstelling, we hadden tot nog als leeuwen geknokt, maar vandaag helaas niet meer, in de 1ste set konden we nog aanhaken, we hebben ons niveau lang niet gehaald, een 4de plaats is zwaar kut”.

 

Finale
De finale ging voor het eerst in de WK-historie tussen twee Europese landen, Servië en Italië. Het werd een spektakelstuk van de bovenste plank met de beste twee opposites ter wereld van dit moment, Boskovic en Egonu. De wedstrijd verliep gelijkopgaand tot en met de vijfde set. Servië werd na het zilver op de Spelen van Rio voor de eerste keer wereldkampioen en won de wedstrijd met 3-2 (21-25,25-14, 23-25, 25-19, 15-12). Topscores waren Egonu met 33 punten en Boskovic met 26 punten.

Vrouwenvolley leeft in Nederland
Het was een lange en zware zomer voor de volleybalsters van Oranje. In het voorjaar was er de Volleyball Nations League met vijf weekends over de hele wereld met telkens drie partijen. Oranje werd 4de in de stand en plaatste zich voor de Final Six in China met nog eens vijf topmatchen. Daarna diverse oefenwedstrijden met als sluitstuk dit WK met dertien partijen in drie weken.
“Een beest van een toernooi,” noemde coach Morrison het WK vóór het vertrek op het afsluitend persmoment in Papendal en hij kreeg gelijk. Helaas konden routinier en midspeelster Robin de Kruijf (Conegliano) en talent Nika Daalderop (Firenze) niet op tijd volledig genezen van hun blessures, anders zou het eindresultaat misschien iets beter zijn geweest.

Maar vrouwenvolleybal leeft (weer) in Nederland.
Alle dertien wedstrijden van Oranje waren live op de Nederlandse TV te zien.
Nederland heeft zich officieel kandidaat gesteld voor de organisatie van het volgend WK bij de vrouwen. Het FIVB maakt voor 13 november bekend waar dat toernooi zal plaatsvinden.

Selectie en staff van de Oranjevrouwen
Spelverdeler: Laura Dijkema (Firenze) en Britt Bongaerts (Schwerin)
Opposite: Lonneke Slöetjes (Vakifbank) en Celeste Plak (Novara)
Receptie/aanval: Anne Buijs (Monza), Maret Balkestein-Grothues (CSM Boekarest), Nicole Oude Luttikhuis (Aachen) en Marrit Jasper (Aachen)
Midden: Yvon Beliën (Besiktas), Juliet Lohuis (USC Münster), Nicole Koolhaas (CSM Boekarest),
Tessa Polder (Schwerin).
Libero: Kirsten Knip (Aachen) en Myrthe Schoot (Vilsbiburg).
Bondscoach: Jamie Morrison (USA), 1ste Assistent: Eelco Beijl, 2de Assistent: Alessandro Beltrami (Ita)

Het verloop van het ganse WK vrouwen in Japan
Het programma op dit WK was wel niet exact hetzelfde als dat van de mannen. In de eerste ronde werd wel dezelfde formule gebruikt, nl. dat de eerste vier ploegen in de poule van zes doorgingen met behoud van hun resultaten. In elke poule geven we de eerste vier met hun aantal overwinningen en de behaalde punten:
Poule A (Yokohama): 1. NED 5 14; 2. JPN 4 13; 3.GER 3 9; 4. MEX 1 3.
Poule B (Sapporo): 1. ITA 5 15; 2.CHN 4 12; 3.TUR 3 9; 4.BUL 2 6.
Poule C (Kobe): 1. USA 5 13; 2. RUS 4 12; 3.THA 3 10; 4. AZE 2 6.
Poule D (Hamamatsu): 1. SRB 5 15; 2.BRA 4 12, 3.DOM 3 9, 4. PUR 2 6.
De eerste vier van poule A speelden daarna in Nagoya tegen de eerste vier van poule D. De eerste vier van poules B en C deden hetzelfde in Osaka. De top drie van de aldus gevormde poules gingen door naar de derde ronde:
Poule E (Nagoya): 1. NED 8 24; 2. JPN 7 22; 3. SRB 7 21; 4. BRA 7 20; 5. DOM 5 16; 6. GER 5 14; 7. PUR 3 9; 8. MEX 1 3.
De grote verrassing in deze poule was de 3-2 nederlaag van Brazilië tegen Duitsland waardoor de Braziliaanse vrouwen zich uiteindelijk niet kwalificeerden voor de derde ronde.
Poule F (Osaka): 1. ITA 9 27; 2. CHN 8 24; 3. USA 7 19; 4. RUS 6 18; 5. TUR 5 15; 6. BUL 4 11; 7. THA 3 11; 8. AZE 2 6.
Rusland dat de confrontatie met USA met 3-2 verloor en deze met Italië en China met 3-1 haalde hiermee zijn slechtste resultaat ooit op een WK.

In de derde ronde lootte Nederland China en de USA. Italië werd gekoppeld aan Japan en Servië. Alle wedstrijden gingen door in Nagoya. We kregen volgende resultaten in de twee poules:
Poule G: JPN – SRB 0-3, ITA – JPN 3-2. Door de twee opeenvolgende nederlagen van Japan waren Italië en Servië reeds voor de onderlinge confrontatie zeker van de kwalificatie voor de halve finale en was de derde wedstrijd in feite overbodig; Servië won deze wedstrijd met 3 – 1 en diende zo Italië haar eerste nederlaag toe.
Poule H : CHN – USA 3-2, NED – USA 3-2. Ook hier lagen de deelnemers aan de halve finale reeds vast na twee wedstrijden. Nederland moest hiervoor tegen de USA wel een 2-0 achterstand goedmaken.
Tegen olympisch kampioen China werd daarna met 3 – 1 verloren.

Halve finales: NED – SRB 1-3 (25-22, 26-28, 25-19, 25-23). Boskovic, die er in de onderlinge ontmoeting in de tweede ronde niet bij was, maakte nu het verschil. Zij scoorde 29 pt. Bij Nederland was Sloetjes met 23 pt topscoorster.
CHN – ITA: 2-3 (18-25, 25-21, 16-25, 31-29, 15-17) Doorslaggevend was de Italiaanse opposite Egonu die het record aantal van 45 pt scoorde. Bij China was Zhu Ting topscoorster met 26 pt.

Pl 5&6: JPN – USA 1-3 (23-25, 16-25, 25-23, 23-25)
Pl 3 & 4: NED – CHN 0-3 (22-25, 19-25, 14-25)
Pl 1 & 2 : SRB – ITA 3-2 (21-25, 25-14, 23-25, 25-19, 15-12). Egonu was met 33 pt wel topscoorster maar Boskovic, die 26 pt scoorde, bleek ietsje beter omringd.
Het verdere klassement: 7. Bra; 8. Rus; 9. Dom; 10. Tur; 11. Ger; 12. Bul; 13. Tha; 14. Pur; 15. Aze; 16. Mex; 17. Kor; 18. Can; 19. Arg; 20. Ken; 21. Cmr; 22. Cub; 23. Tri; 24. Kaz.

Tijana Boskovic (SRB) werd uitgeroepen tot MVP.
Het dreamteam zag er verder als volgt uit:
Receptie – hoekspeelsters: Myriam Sylla (ITA) en Zhu Ting (CHN)
Middenspeelsters: Yan Ni (CHN) en Milena Rasic (SRB)
Opposite: Paola Egonu (ITA)
Spelverdeelster: Ofelia Malinov (ITA)
Libero: Monica de Gennaro (ITA)

Beach nieuws
In China grepen de eerste sterrentoernooien plaats die meetelden als kwalificatie voor de Olympische Spelen.

Qinzhou
Puike prestatie van Koekelkoren – van Walle in dit driesterrentoernooi. Ze bleven ongeslagen tot in de halve finale waar ze in Bourne – Crabb Tr (USA) hun meerdere moesten herkennen na een spannende wedstrijd. Het werd 2-0 (21-17, 25-23). In de strijd voor het brons wonnen ze vlot van Durant – Schumann (AUS) met 2-0 (21-13, 21-13). In de finale lieten Bourne – Crabb Tr de Russen Myskiv – Samoday geen schijn van kans. Het werd 2-0 (21-18, 21-9).
Bij de vrouwen zag het podium er als volgt uit : 1. Ana Patricia – Rebecca (BRA); 2.Menegatti – Orsi Toth (ITA); 3. Sponcil – Claes (USA).

Yangzhou
In dit viersterrentoernooi overleefden Koekelkoren – van Walle de poulefase maar in de eerste ronde werden ze uitgeschakeld door de Polen Szalankiewicz – Rudol met 2-0 na een blessure van Tom. Bij de mannen domineerden de Russen. We kregen hier volgend podium: 1. Semenov – Leshukov (RUS); 2. Krasilnikov – Stoyanovski (RUS); 3. Guto – Saymon (BRA).
Bij de vrouwen waren de Amerikaansen het meest succesvol. Het podium zag er hier als volgt uit : 1.Klineman – Ross (USA); 2. Ana Patricia – Rebecca (BRA); 3. Hughes – Summer (USA).

Tekst: Willem Bekebrede en Fernand Walder
Foto’s: FIVB / Bart Vandenbroucke