Je hebt het zaalvolley, het beachvolley en nu wil het CEV – in afwachting van het schaatsvolley of het watervolley ? – ook het ‘snowvolley’ promoten. Heeft deze ‘nieuwe’ sporttak kans op slagen? We vroegen het aan een Belgisch duo, dat zowaar deelnam aan wedstrijden in Italië en Slovenië.
Tim Vandewielle (assistent-trainer bij Volley Haasrode Leuven) en Bruno Masset (speler bij Walhain) kennen mekaar al vele jaren en toen ook enkele vrienden van Lizards Leuven hen aanporden om het eens te proberen, trokken zij naar de combinatie van sneeuw en volley.
“En eigenlijk vlotte dat redelijk goed,” vindt Tim. “In Italië eindigden we zevende en een halve finale zat er zelfs in, maar ik moet ook toegeven dat het toernooi maar op een vrij zwak niveau stond omdat nogal veel regionale ploegen eraan deelnamen. In Slovenië kwamen er al meer teams uit Oostenrijk en Duitsland zich voorbereiden op het EK snowvolley en daar eindigden we ook logisch op een 17de plaats.”
Maar wat zijn jullie eerste ervaringen in deze vrij nieuwe sporttak?
“We stonden natuurlijk met iets minder stabiliteit op het ijs. Zeker in de ochtenduren, als de sneeuw nog redelijk hard was. Nadien werd het zachter en werd het makkelijker spelen. De meesten hebben daar ook voetbalshoes aan om overeind te blijven en verder heeft het wel iets van beachvolley. Alleen is de ondergrond op sneeuw iets harder, zodat we ook hoger konden springen dan in het zand. Het grootste verschil op ijs is misschien wel dat je minder snel van richting kan veranderen. Maar duiken naar een bal lukt nog wel met één hand als steun op de grond.” (Lees verder onder de foto.)
Wat is eigenlijk de bedoeling om met deze sport uit te pakken?
“Wij hebben daarover met mensen van het CEV of het FIVB gediscussieerd. Zij willen op de Olympische Winterspelen meedoen met snowvolley. De discussie is nog gaande of ze niet beter zouden uitpakken met ploegen van drie spelers tegen drie. Momenteel zie je deze sport vooral beoefend door beachvolleyers, die nét niet goed genoeg zijn voor de top en die je overal in het beachcircuit ziet meedoen in de kwalificaties. Ze willen op een EK alle landskampioenen sowieso laten deelnemen. Maar dat is dan weer niet realistisch voor een land als België. We kunnen moeilijk – zoals de bobsleeploeg – 600 kilometer buiten België gaan trainen om sneeuw te vinden. Misschien moeten ze ooit zalen bouwen met sneeuw.
Voor ons was het een leuke ervaring en misschien doen we in de toekomst nog wel eens mee, want er heerst wel een toffe sfeer en we vonden het plezant. Maar we blijven amateurs en dus denk ik niet dadelijk dat het realistisch is om in ons land teams te vormen die zich willen richten op een toekomst in het sneeuwvolley,” concludeert Tim Vandewielle.
Tekst: Marcel Coppens
Foto: Tim Vandewielle
